CHP... Kendin pişir, kendin ye

ADANA

Adana, Türkiye'nin büyük kentlerinden.
"14 milletvekili" çıkarıyor.
Mersin, bir başka büyük kent.
"12 milletvekili" çıkarıyor.
Gittik Çukurova'nın "kanaat önderleriyle" de görüştük, kasap-şalgamcı-otelci-cezeryeci-bakkal-tantunici-narenciyeci ile de.
Herkes "her konuda bir şey konuşuyor" ama...
"CHP konusunu" açan yok.

Hafta sonunda "CHP kurultayı toplanıyor."
Ankara'nın caddelerinde, sokaklarında "parti afişleri" asılı.
"Ulusal medyada" CHP ve kurultay haberleri aday röportajları, TV programları var.
Ama "yerelde" yaprak kımıldamıyor.

Erzurum'da böyleydi.
Düzce'ye gittik, aynıydı.
Adana, Mersin yine "öyle."
Nüfus olarak Türkiye'nin pek çok kentinden kalabalık olan Tarsus'ta "hükümeti, kapatma davasını, ekonomiyi, Ergenekon'u, MHP'yi" soran sorana.
Ama CHP'yi soran tek Allah'ın kulu çıkmadı.

Özetleyelim:
1. CHP ile ilgili olarak Anadolu'da bir toplumsal heyecan yok.
2. CHP'nin arkasında bir toplumsal destek yok.

Yine özetleyelim:
1. Herkes inanmış ki, Deniz bey kendisi inmedikçe onu oradan kimse indiremez.
2. Deniz bey inmek istemediğine göre de kurultayda bir şey değişmez.
3. Onun içindir ki kurultay kimsenin umurunda değil.

Adana'da "CHP" diyecek olduk.
Biri "arkadaşlar grubu" diye araya girdi.
Tarsus'ta "CHP konusunu" açacak olduk. Biri "kendileri çalıp kendileri oynuyorlar" dedi.
Mersin'de "kurultayı" konuşacak olduk.
Gazetecilerden biri sözümüzü kesti:
- Boş ver, ilgilenen yok... Ha CHP, ha kendin pişir kendin ye.