Zico ve Kezman

Bugünkü şartlar, hafta sonu oynanan maçlar, bu kritik dönemde Fenerbahçe'nin Ankara'da bıraktığı puan iki ayrı karakter tahlilini mecbur etmektedir. Evet gerek bir hakkı teslim etmek adına, gerekse kronikleşen bir vakayı yok etmek adına bu tahlil zorunludur. Öncelikle geldiği günden beri geneldeki başarısına rağmen mütevazi davranan Zico, istikrarlı bir kişilik örneği sergilemektedir. Öne çıkmamakla, boyunu aşmamakla ve işini yapmaktaki kararlılığı bugün takımının istikrarına yapılan bir katkıdır.
Efendim şudur budur! Hayır hiçbir 'eleştiri, ve, veya, fakat' gibi sözcüklere mahal bırakmaksızın hadise budur. Bizim ülkemiz ve takımlarımız, 1-2 yılın ardından biraz da başarılı olunca şaşırıp istikrarını bozan ne hocalar görmüştür. Bu ülke skoratif başarıyı yakaladıktan sonra "kendi işini bırakıp" kulüpleri yönetmek adına demeç veren, ardından da istikrarı bozan bir dolu yabancı hocalara şahittir. Lucescu'yu birinci örnek göstereceğimiz işte bu husustaki hataya tek düşmeyen isim Zico'dur. Bu yöndeki performansı ve sadece işi ile meşguliyeti Fenerbahçe'ye artı puan kazandırmaktadır.

KEZMAN'IN DURUMU
Gelelim Kezman'a. Geldiği günden beri sadece koşmakla ün yapan, ceza sahası önünde genelde kaleye paralel 20-30 metrelik deparlar atan ancak Fenerbahçe'nin liderliğine katkısı olmayan tek adam Kezman'dır. Kezman üstüne üstlük en kritik dönemde Ankara deplasmanında yersiz penaltı kullanmak talebi ile kendini ispata çalışmıştır. Bu gayretin ve Ankaraspor'a kaybedilen puanın Fenerbahçe'nin zararına olduğu kesindir. Önce sakatlık, daha sonra kafa karışıklığı ve bu ruh halinden bir türlü çıkamamak, bence bir psikolojik vakadır. Bu vakanın da kurtuluşu bu bileti kesmek olmalıdır.
Görüldüğü üzere iki ayrı karakterde Fenerbahçe adına bir kazanç ve bir kaybın olduğu kesindir. Bu tahlile tedbir ise öncelikle yönetim işidir.