Pozitif düşünce

BUGÜN gazetesinde, Can Aksın'ın sütununda okuyunca, hatırladım. Bir şirket, iki elemanını, ayakkabı satmak üzere bir adaya göndermiş. Adada herkesin çıplak ayak dolaştığını görünce, elemanlardan biri, merkeze dönmek istediğini yazmış: "Burada kimse pabuç giymiyor. Dolayısıyla satış mümkün değil."
Ya diğer görevli ne yapmış? Tam tersini: "Burada herkes çıplak ayak dolaşıyor. Çok fazla ayakkabıya ihtiyaç var."
Pozitif düşüncenin önemini vurgulayan yukarıdaki hikâye, bir başka fıkrayı aklıma getirdi.
Ameliyattan çıkan hastasına doktor, "Size, bir iyi, bir de kötü haberim var" diyor.
- Kötü haber, kangren olmanızı engellemek için bacaklarınızı kestiler.
- İyi haber ne olabilir ki?
- Artık ihtiyaç duymayacağınız çizmelerinize talip çıktı.
Buna, pozitif düşünceden ziyade, kara mizah diyebilirsiniz.
Kara mizahın en koyusundan bir başkasını yakınlarda duydum; anlatayım; Adam, kısa bir süre önce ayrıldığı evine telefon açar, bahçıvana sorar: "Nasıl her şey yolunda mı?"
- Yolunda. Yalnız, küreğin sapı kırıldı onu tamir etmeye çalışıyorum.
- Neden kırıldı?
- Köpeğinize mezar kazarken, zorlamışım, bu yüzden kırıldı.
- Nee! Köpeğim öldü mü?
- Havuza düştü öldü.
- Benim köpeğim çok iyi yüzerdi; nasıl havuzda ölür?
- Ama havuzun suyu boşalmıştı, betona çakıldı; bu yüzden hayatını kaybetti.
- Daha havuzu yeni doldurtmuştum. Neden boşalttınız?
- Biz değil itfaiyeciler boşalttı. Çünkü evdeki yangını söndürmek için ilâve suya ihtiyaç duydular.
- Evde yangın mı çıktı?
- Evet efendim. Annenizin vefatı dolayısıyla çok sayıda insan geldi. Bir sigara izmaritinden kâğıtlar, ardından da perde tutuşmuş. O kalabalıkta farkına varamadık.
- Annem nasıl öldü? Sapasağlamdı.
- Haklısınız. Biz de şaşırdık ama, sizin yatak odanıza bir şey bakmaya girmiş. Yatakta karınızla en yakın arkadaşınızı görünce kalbine inmiş.
- Yahu hiç pozitif bir haber yok mu? Bunaldım.
- Olmaz olur mu? Var. Geçen gün siz AİDS testi yaptırmıştınız ya.. İşte onun neticesi pozitif çıktı.