Helin'inki can bizimki patlıcan

Allah sizi inandırsın yeni yıldan tek dileğim var! (ekonomik insanın hali de başka oluyor) 2008'de sade ve sadece Helin Avşar'ın ruhunun içime girmesini istiyorum. Bu kadar geniş, kaygısız, tasasız, light yaşamak istiyorum. Hani ucundan azıcık o kafaya geçmek istiyorum. Baksanıza kızımızın sinirlendiği şeylere... Geçen gün internetteki köşesinde madde madde yazmış. İşte o 'en sinir' maddeler:

* Koca pakete sarılmış kutudan minicik çıkan şeylere (Tek taşını da kendi alır Helin)

* Kutu kolanın açılacak yerinin kırılmasına (Ağız tadıyla kola içirmiyorlar kıza! Ayıp be!)

* Elbise, kazak veya tişörtlerin batan etiketlerine (Pis etiketler!)

* Tatil dönüşü son dakika kapanmayan bavullara (Alışverişin gözü kör olsun!)

* Yurtdışından gelen internet siparişi yanlış çıkarsa (Ne mutlu Türkiye!)

* Beğendiğim elbisenin bedeni veya ayakkabının numarası olmayınca (Ne hakla ya! Ne hakla!)
Ne şahane hayattır bu! Biz daha trafikte saç baş yolalım, patronumuzu/ yanımızda çalışanları bir kaşık suda boğmamak için deriiin derin nefes alalım, onu bunu idare etmekten çat diye çatlayalım, taksi şoförleriyle kapışalım, bitmek tükenmek bilmeyen ilişki imtihanlarından geçelim, kazıklanalım, dolandırılalım, taksitlerle boğuşalım, başarısızlıklarda kavrulalım falan filan...

HANİ BANA? HANİ BANA?
Yaz yaz bitmez vallahi. Gerisini siz getirin artık. Yazık bize! Özetle her gün çeşit çeşit sinirden sinir beğeniyoruz yani. Ve fakat modacı, zeytinyağcı, şarkıcı, -cı, -cı, -cı Helin de ola ola aradığı ayakkabının numarasını bulamamaya sinir oluyor! Vay be! Onunki müthiş kıyak bir dünya olsa gerek... Ben de böyle şeylere sinirlensem olmaz mı? Diyelim hayatımda en çok 'Binbir Gece'de Şehrazat'ın ahlak abidesi durumuna, ojemin çıkmasına, biricik divamız Bülent Ersoy'umuzu kanatan broşa, günlük falımın çıkmamasına, şıp diye bronzlaşamamaya, makyaj silme pamuğunun bitmesine falan sinirlensem olmaz mı? Kıskançlıktan tırnaklarımı kemireceğim ey okur! Yazılar olsun, kaderin böylesine yazıklar olsun. Peh!