O parmağı kırmak

Lakin, "Akıllara gelen ilk şey" o değil. Kırılacak parmak bir değil.
Bakın bir de ne geliyor akıllı akıllara:
"Merhaba Umur Bey;
Hükümet SSK'lıların ölüm aylığına hak kazanabilme şartını yeniden 1800 güne çıkartıyor. Daha önce aynı yolla o hakkımız yıllarca çalınmıştı. Sadece 6 aydır, 9 yıl çalınan maaşımızı alıyorduk. 9 yıl nelerimizi çalmışlar!
900 gün sigortası olan biri, kanun çıkmadan ölürse, dul ve yetimleri hak sahibi olacak; kanun çıktıktan sonra, 1799 gün sigortalıyken ölürse hiçbir hak yok. Peki ne var? Zulüm var, bir tür diktatörlük var."

Başka ne geliyor "akıllar"a:
Binlerce mütevazı gazetecinin, aşırı uçurulan pilotun ve başkalarının "yıpranma hakkı" nın budanma isteğini geçen hafta boyunca yazdım. Mücadele içindeki Hava İş o yazıları da çok yere astı. Gazeteciler İstiklal'de yürüdü.
30 milyar YTL'ye ulaşan "İşsizlik Sigortası Fonu" nun, çeşitli gerekçelerle işsizlerin büyük çoğunluğu için kullanılmadığını, bu fondan işsizlere ödeme yapmak yerine, devlet veya işverenler tarafından "bir nevi kredi" gibi kullanılmak istendiğini yazmayalım.

Şimdi siz, "o durumda" değilseniz, belki hissedemezsiniz, o dulun, yetimin, bu annenin, şu evladın halini. Hatta belki de o insanların hepsi birer "kara delik", birer "asalak, safra ve yük" tür namus, hakkaniyet, adalet, dayanışma, vefa, şefkat dolu "Piyasa" da!
Benim için "kırk yıl sonra da hatırı olan" parmaktır o. Bir kadını ayakta tutan, bir çocuğa şefkat sunan, bir yaşlıyı kira evinde ısıtan.
Sadece o yüzden değil pazar pazar bunu yazmam.
Cumhuriyet, demokrasi, millet, halk, insanlık, hukuk, sosyal devlet, sevap, kardeşlik, birlik, beraberlik adına atılan onca palavraya, hep alttaki güçsüzlerin üstüne abanan "muhafazakâr, laik, demokrat, cumhuriyetçi, liberal, ulusalcı, milliyetçi, piyasacı" o "Sıkı mutabakat, derin ittifak" a isyanımdan olmalı!