'Annem yapılanlara dayanamadı'

- İki buçuk yıl da cezaevinde yattınız...
- Cezaevi benim için laboratuar oldu. Cezaevine de "Evet," diyorsun. Ama annemi kaybettim. Annem bu sürece dayanamadı. Çünkü annem yakasına Atatürk rozeti takıp eczacılık fakültesini bitirdikten sonra gidip gönüllü öğretmenlik yapan bir kadındı. Ağır geldi ailemize. Kardeşim hayatını değiştirdi avukat oldu. Beni annemden sonra en fazla zorlayan şey yeni bir kimlikle toplumun önüne sunulmam oldu. Bir rahibeyi düşünün birden bire "Kadın satıcısı mı, değil mi, ha değilmiş," üzerinden tartışma yapılıyor. İlk başta çok rahattım, ama bir baktım ki hayatımı belirleyen bir şeye dönüştü. Çamur at izi kalsın derler ya gerçekten izi kaldı. Şimdi dava hâlâ devam ediyor. Bu durumu gündemine almamaya çalışıyorum ama iki ayda bir mahkeme var. Bu şekilde kamuoyuna geliyorum. Bilimkurgu gibi geliyor. Sürekli ait olmadığım bir kimlikle sunulmama rağmen toplumsal ilişkilerde bunun sıkıntısını yaşamadım.

'KOMPLO ÇOK BELİRGINDI'
- Ben de gazeteci olarak davayı duruşma salonlarında takip ettim. Hiç kimse size 'sanık' gözüyle bakmıyordu...
- Komplo çok belirgindi. Benim için çok farklı insanlar yan yana geldi. Çünkü bir adalet talebi vardı. Adalet duygusu çok farklı insanları birleştirebiliyor. Üstelik sivil, bağımsız insanlar bir araya geldi. Bu dava Türkiye'nin demokratikleşeme sürecinin bir göstergesi. Bir şekilde devam ediyor ama bizim açımızdan bir sorun yok. Bununla ilgili ek bir çalışma yapacak değiliz. Ama yine de devam etmesi bir sıkıntı yaratıyor.