Bazen çocukluk anısı, gençlik anısı, bir oyundaki rolü "birbirinekarışıyor." Nejat Uygur söze "okuldayken" diye başlıyor, "sahnedeyken" diye devam ediyor. - Okulageçkalmıştım...Öğretmenkızdı;neredesin? - Ne cevap verdiniz? - Öğretmenim,yoldaikiköpekgördüm...Kıçkıçayapıştırmışlar. - Oğlum sana ne?.. Köpekler öyle çiftleşir. - Bennebileyimöğretmenim...Onlarızorlaayırdım...Erkekköpekbanakızdı...Dediki:Yarımkalanişimisendetamamlayacağım.
Nejat Uygur bunları anlatırken, oğlu Behzat sordu: - Baba sen köpekçe biliyor musun? - Behzat,köpekçebilmesemseninlenasılanlaşırım?