Gönül avcısı" adlı oyunda Nejat Uygur
"bir İtalyan çapkını." "3 kadını birden" idare ediyor.
"Eşi rolünde" gerçek eşi Necla Uygur.
"Sevgilisi rolünde" Can Dirim.
"Metresi rolünde" de Altan Karındaş.
"Oyun" çok tutar...
"İtalya'dan gazeteciler gelirler." Oyunu izlerler.
Oyunun bir yerinde Nejat Uygur
"metnin dışına çıkar" ve seyirciye döner:
- Ben şehvet düşkünüyüm. Gerçek hayatta da bu üç hanımla birlikte yaşasam ne güzel olur değil mi? "Kadın seyirciler" ayağa fırlarlar:
- Allah belanı versin. Oyuna
"seyircinin tepkisi, ilgisi" İtalyan medyasının hoşuna gider.
Ve oyun devam ederken...
Tiyatronun tavanından
"kedi sesleri" gelmeye başlar.
İki
"mart kedisi" birbirlerine cilve yapmaktadırlar. Ve ansızın kedilerden biri
"pat" diye sahnenin ortasına düşmez mi? Seyirci şaşkın...
Nejat Uygur hiç bozuntuya vermez ve seyirciye kediyi gösterir:
- İşte benim gibi bir şehvet düşkünü daha. Tiyatro alkıştan inler.
Oyundan sonra, İtalyan gazeteciler Nejat Uygur'a sorarlar:
- Bu oyun kaç gündür sahnede? - 2 aydır.
- Senyör Uygur, 2 aydır hep aynı kedi mi tavandan sahneye düşüyor? Elinizde kaç oyuncu kedi var? Ve kedileri bu role nasıl hazırladınız?
Yayın tarihi: 30 Eylül 2007, Pazar
Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2007/09/30//haber,A9FA8F8BBD2843F2A3A618E9FA2A7F07.html
Tüm hakları saklıdır.
Copyright © 2003-2007, MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş.