CD'nin 25. yıldönümü ve Hatırla Sevgili'nin başarısı

Kısaca CD denen 'compact disk'lerin keşfinin 25. yılı kutlanıyormuş. İlk bulanlar, bu format'ın DVD'nin de eklenmesiyle zamanımızın en büyük ses ve görüntü kayıt teknolojisini oluşturacağını hayal bile etmemiş! Ama bu işler böyledir. Sinemayı keşfeden Lumiere kardeşler de "Bu işin geleceği yok!" diyerek buluşlarını ucuza başkalarına devretmemiş miydi?

CD'LER DE BUNALIMDA
Bugün artık vazgeçilmez saydığımız bu buluşla ilişkili kendi anılarıma dalıyorum. İlk başlarda hem çok çeşit içermediği hem de pahalı olduğu için direnmiş ve o koca albümleri almaya devam etmiştim. Sanırım ancak 1990'ların ortalarına doğru tümüyle CD'ye geçtim. Yakın zamana kadar, sırf arabamda çalabilmek için kaset almayı da sürdürdüm. Artık hepsi kullanılmaz, ne atılıp ne de satılan bir arşiv oluşturuyor. Tıpkı DVD'den önceki eski video kasetler gibi... Ama CD formatı da 25. yılına bunalım içinde giriyor. Bilgisayardan şarkı yükleme ve müziğe çoğu zaman bedava ulaşma yöntemleri, CD satışlarını tüm dünyada ciddi biçimde etkiliyor. Bizim İMÇ-İstanbul Manifaturacılar Çarşısı bunun canlı kanıtı. Yeni uğradım, birçok dükkan kapalı, satış veya devir peşinde. Var olanlar da daha küçük yerlere sığınıyor, çeşitlerini azaltıyor, vs. Kalan Müzik'in sahibi Hasan Saltık dostum, bu konuda çok umutsuz değil: "İdeal bir format olan CD'nin kolay kolay sonu gelmez," diyor. Ama yeni teknolojilerin büyük bir tehlike oluşturduğunu o da kabul ediyor. Hele bizim 'dinlemekten çok, görmeyi seven' halkımızın müzik dinlemeye klip izlemekten daha az zaman ayırdığını, gençlerinse her şeyi bilgisayar ekranı başında halletmeyi yeterli gördüğünü söylüyor.

HER ŞEY TEKRAR EDİYOR
Ama ona göre asıl sorun 'en iyi şarkıların artık geçmişte kalması.' En iyi besteler yapıldı, en iyi şarkı sözleri yazıldı. Geriye yeni olarak sunulacak ne kaldı? Dolayısıyla, her şey tekrar ediliyor veya eskilere başvuruluyor. Hasan Saltık'ın fikri bu. Ayrıca çağdaş yapımcı eksikliğinden de yakınıyor, iyi müziğe yatan paranın azlığından söz ediyor. İMÇ'nin hâlâ en üretken yapımcılarından olan Hasan Bey, yılda ortalama 40 kadar albüm çıkarıyor, bunun yarısı da arşiv derlemeleri. Farklı bir kesime seslendiğini söylüyor: Gerçek anlamda müziksever, seçici, meraklı ve üstelik evrensel bir müşteri kesimi. Bir tek örnek veriyor: Ünlü bir pop şarkıcımızın 300 bin dolara mal olmuş albümü, haftalar sonra 100 küsur bin satışta kalırken, kendi çıkardıkları ve atv'de yayınlanan aynı adlı dizinin şarkılarını içeren Hatırla Sevgili, sadece 2 bin dolara mal olmuş, satışı da 10 günde 50 bini geçmiş. İşte İMÇ'de son durumlar böyle. Bense hâlâ CD/DVD denen bu teknolojinin daha uzun süre devam edeceğine inanıyorum.