Yaz yağmuru (!)

Demirel 12 Eylül 1980 ihtilaliyle "devrilmişti."
Evinde, 4 duvar arasındaydı.
Hakkında "dava üstüne dava" açılıyordu. Antakya'da, Adana'da, Edremit'te, Sivrihisar'da...
Tam 81 dava.
"Güneş battıktan sonra seçim konuşması yapmışsınız, bu suçtur" gibi davalar da dahil.

Demirel'i "3 avukat" savunurdu:
İhtilalin kapattığı Meclis'in 3 üyesi:
Köksal Toptan, Ali Şevki Erek ve İbrahim Vecdi Aksakal.
Altlarında Köksal beyin veya Ali Şevki beyin eski model "yerli Renault otomobili."
Veya çoğu kez "Kamil Koç otobüsü."

Bir yaz günü Adana'ya "davaya" gitmişlerdi.
Mahkeme "iyi geçmiş."
Kutlamaya bir kebapçıya girmişler.
Hava sıcak mı sıcak.
Bu sırada kebapçının bahçesindeki çardaktan, şıp şıp şıp su damlamaya başlamış.
"Bizimkilerin" üstlerine, başlarına, kebaplarına...
Ali Şevki Erek "çok şükür" demiş:
Mübarek yağmur ne güzel de yağıyor.
Köksal Toptan başını çardağa doğru kaldırmış.
- Yahu Ali Şevki... Asma yaprakları arasında bir kedi var... Yağmur yağmıyor, kedi üstümüze işiyor.

Ankara'ya döndüler, bize uğradılar:
- Aaah demokrasi, ah!.. İhtilal oldu, başımıza neler geldi neler... Üstümüze bir kedinin işemediği kalmıştı, o da oldu.