Bir kaptanın hikâyesi

Karnı burnunda eşiyle, doğup büyüdüğü Aydın'dan İzmir'e gelmesiyle başlıyordu bugünün kaptan şoförü İsmail'in hikâyesi... Askerden geldiğinden bu yana işsizdi. Ümitsizliğe kapıldığı bir anda İzmir'e yerleşmeye karar verdi. Hemen iş aramaya koyuldu ama bir hafta sonra umutları tükenmeye başladı. Son çare olarak Manisa'ya gidip orada iş aramaya karar verdi. Ertesi gün otogara geldi ve ilk otobüse bindi. Yola çıktıklarında, şoförün söylendiğini fark etti. Merakla "Kaptan hayırdır, canın mı sıkkın?" diye sordu. Kaptan "Bizim muavin bugün ortalarda görünmedi, para toplama işi de bize kaldı," diye cevap verdi. İsmail, yardım etmek istedi ve "Ben toplarım parayı," diyerek onu sakinleştirdi. Manisa'ya vardıklarında İsmail, yolculardan topladığı parayı kaptan şoföre uzattı. Kaptan ne iş yaptığını sordu, İsmail de iş aradığını söyledi. Kaptanın İsmail'in dürüst bir çocuk olduğuna inanmıştı ve onu muavin olarak işe aldı. Manisa'dan İzmir'e yolcu taşıdıkları bir gün İsmail, bir yolcunun çığlığıyla irkildi. Hamile bir kadın yolcunun doğurmakta olduğunu anladı. Eşinin hamileliği dolayısıyla bu duruma hazırlıklıydı. Kaptana yolcuyu hemen en yakın hastaneye yetiştirmek zorunda olduklarını söyledi. Hastanede kadının yanında kaldı ve kadının eşine haber verdi. Bu sırada kendi eşi İclal'in ambulanstan indiğini gördü. Eşini orada gördüğüne inanamayan İclal'in ağzından "Bebeğimiz geliyor," sözcükleri döküldü. Hemşireler, hastaneye getirdiği kadının bir kız çocuğu doğurduğunu söyledi. Aynı zamanlarda kendisinin de bir oğlu oldu. Küçük bebekleri, yeni bir hayatın ve geleceklerinin umuduydu. Bu yüzden adını "Umut" koymaya karar verdi.