'Bazen keşke kamyon şoförü olsaydım diyorum'

Deborah Jones'un görevi temmuzda sona eriyor. İki yıldır İstanbul'da olan Jones, bu kısa sürede İstanbulluların en sevdiği diplomatlardan biri olmayı başardı. Sosyal hayatın içinde sık sık karşımıza çıkan, samimi ve güler yüzlü diplomatla, çok sevdiği İstanbul'dan ayrılmadan önce bir araya geldik. Deborah Jones oldukça kalabalık bir ailede yetiştiği için çocukken, hep erkenden evlenip altı erkek çocuk dünyaya getirmenin hayalini kuruyormuş. Jones'a neden kız değil de erkek çocuk istediğini sorunca, şu yanıtı alıyoruz: "Benim altı kız, iki de erkek kardeşim var, onun için kalabalık bir aile istiyordum. Ayrıca çocukken Küçük Kadınlar adlı kitabı okumuştum. Oradaki kardeşlerden Joe evlenip, erkek çocuklar dünyaya getirmişti. Ben de çocukken onun gibi tam bir erkek Fatma'ydım, babamla ava gider, erkek kardeşlerimle daha çok oynardım. O nedenle erkek çocuk sahibi olmanın çok eğlenceli olacağını düşünüyordum." Jones'a, meslek hayatı boyunca, çocukluk hayalinde olduğu gibi "Keşke bir çiftlikte, çocuklarımla yaşıyor olsaydım," deyip demediğini soruyorum, yanıtını gülerek veriyor: "Her zaman. Daha dün sabah bir arkadaşıma söyledim bunu. Bazen emekli olsam, Santa Fe'deki evimize yerleşsem, tek işim küçük kızımı eğitmek olsa diye düşünüyorum. Her anne gibi ben de çocuklarıma düzenli bir hayat sunmak, onlara öncelik vermek istiyorum. Hatta elimden gelse bir kanguru gibi cebime koyup, gittiğim her yere götürmek isterim onları." Ama bu Jones'un meslek seçiminden dolayı pişmanlık duyduğu anlamına gelmiyor. Sadece sürekli yer değiştirmenin çocukları için zor olduğunu anlatıyor. O yüzden de hep küçük bir çiftlikte yaşamanın hayalini kuruyor. Hatta bir diğer hayali de kamyon şoförü olup otobanda direksiyon sallamak. "Bütün planı, programı kendim yapacağım, istediğim yerde istediğim zaman duracağım. Çok güzel olurdu!" diyerek düzensiz bir hayata olan özlemini ifade ediyor.