  |
|
Emekli ikramiyesini feda etti
İlk kitabı 1963'te yayımlanmış Cemalettin Kavaklıgil'in. Kavaklıgil, masal aşkı uğruna emekli ikramiyesini bile gözden çıkarmış: "Babam ikramiyeyi bekliyordu, hanım da keza. Ama masal bende öyle bir hastalık halini almış ki, eve haber vermeden 25 yıllık ikramiyemle 15 bin kitap bastırdım, bir arkadaşımdan da minibüsünü aldım, kitapları yükledim, minibüsün arkasına da yatağımı yorganımı koydum, Anadolu yollarına düştüm." Masallara olan inancı, onun yüzünü kara çıkarmamış. İkramiyesinden daha fazla bir parayla geri dönmüş, 15 kitap armağan etmiş, 100 binden fazla da kitap satmış. Kavaklıgil'in ilk editörü eşi. Masalları oluştuktan sonra ilk önce ona okutuyor, onun uyarıları doğrultusunda gerekirse tekrar yazıyor. Ama onun gerçek editörleri yine çocuklar. Masalların derlenip yazma işinden sonra okulların yolunu tutması da bu yüzden: "Okullara gidiyorum, öğretmene diyorum ki, yazdığım masalları test edeceğim. Onların izin verdiği saatlerde çocuklara masallarımı okuyorum, onların gözlerindeki ışıltıdan masalımın olup olmadığını anlıyorum." Dünyada şiir ve öykü günlerinin kutlandığını, ancak "dünya masal günü" olmadığını fark eden Kavaklıgil, çareyi UNESCO'nun kapısını tıklatmakta görmüş. UNESCO'dan bir ay sonra gelen yanıtta, önerisinin dikkate alınacağı ve bütün dünya ülkelerine bu önerinin sunulacağını öğrenmiş. Bundan büyük bir gururla bahsediyor Kavaklıgil ve artık tek hedefinin yazıya geçmemiş masallara ulaşmak ve özellikle köylerde sergilenen doğaçlama seyirlik oyunları derlemek olduğunu söylüyor.
|
