  |
|
Bu filmle evliliğimizi kurtardık
'Karı-koca oynamamalı' diye aptal bir gerekçe var ortalıkta... Birlikte oynamak için boşanmayı düşünmüştük! Evliliğimiz kurtuldu bu filmle.
Kimi insan kendi günahlarını taşır, kimileri de başkalarının günahlarını... Güzel laf... Ağır laf... Ve durup düşünmeye değer bir laf... Nurgül Yeşilçay-Cem Özer çiftinin rol aldığı yeni film 'Adem'in Trenleri'nin özeti işte bu... Cem Özer imam, Nurgül Yeşilçay ise kirletilip terk edilen karısı Hacer... 'Melekler Adası' dizisinden sonra ilk kez birlikte bir projede yer alan çiftin yeni filmleri Manisa/Karaağaç tren istasyonunda çekiliyor. Sinema Destekleme Kurulu'ndan 450 bin YTL'lik en büyük bütçeyi alan film, basit insanların günlük yaşamları içindeki en karmaşık ahlaki hesaplaşmaları anlatıyor. Günah ve sevap nedir? İnsan ne zaman iyilik, ne zaman kötülük eder? Merhamet, nefsini terbiye, erdem nedir? Hasan Hoca'nın (Cem Özer) bir tren istasyonundaki günleri de bu hesaplaşmaların bir parçası... Bir çocuğun, Adem'in gözünden anlatılıyor hikaye ve Adem yetişkinlerin 'öğrendik' diyerek kapattıkları defterleri yeniden açıyor. Öykü bir ramazan günü arifesinde başlayıp bayram günü bitiyor. Yani bir tesadüf eseri çekimlerin başladığı ve biteceği tarihte... Nurgül Yeşilçay ve Cem Özer'le Manisa'da kaldıkları otelde konuşuyoruz; gülüyorlar, "Yoksa bu ilahi bir adalet mi?" diye...
* Filmle ilgili detay bilen henüz yok; 'Adem'in Trenleri' neyi anlatıyor?
CEM ÖZER: Karaağaç'a gelen bir hocayla, karısı ve çocuğunun giderek değişen yaşamları anlatılıyor filmde. Esasında Adem'in Trenleri, filmi çok anlatan bir isim değil. Film, Adem ve trenleriyle de alakalı değil! (gülüyor).
* Cem Özer bir imam, Nurgül de onun eşi...
CÖ: Eski bir imam ama bırakmış. Resmi olarak imamlık yapmıyor. Dini bütün, dini akideleri bilen ve dini de olması gerektiği gibi yaşayan, yobaz olmadan kendini tanrıya adamış, hak ve helal peşinde koşan bir adam...
NY: Hocanın en ilginç tarafı şu; hani çok doğru bir insansan eğer, etraf seni yanlış algılayabilir ya...
CÖ: Yani bildiğini dosdoğru söyleyen, düşündüğü gibi davranan ama bu düşünceleri etrafa uymayınca eleştirilen, istenmeyen, uzak durulan bir hoca.
NY: Ben hocanın karısıyım. Hani kaderine razı olan, hayatı kabullenmiş insanlar vardı ya, öyle biri. Onların yüzlerinde bir ifade olur; nihilizmidir onun sonu.
* Aranızdaki hikaye nedir?
NY: Kızın şöyle bir çelişkisi var; öfke ve aşk mı, minnet ve aşk mı? 'Selvi Boylum Al Yazmalım'da 'emek mi tutku mu' diye sorguladık ya, bunda da öyle bir şey sorgulanıyor. İki adam var çünkü; biri çocuğunun biyolojik babası, diğeri de çocuğuna babalık etmiş, sahiplenmiş kişi. Birden karşısına çocuğunun biyolojik babası çıkıveriyor, kafası karışıyor. 'Ben buna bir şeyler hissediyorum ama bu mu aşk' çelişkileri arasında gidip geliyor ve sonunda bir seçim yapıyor.
CÖ: Tutku ve cinselliğin de yeri var filmde...
* Bir imamı oynamak zor oldu mu senin için?
CÖ: Çok bıçak sırtı bir oyun. Çünkü sapla saman birbirine karışıyor bugünlerde. Dinini dinin emrettiği gibi yaşamak isteyen inanmışlar, bunu hiçbir şekilde ranta ya da siyasete dönüştürmeyen insanlar var. Şimdi böyle görünmüyor vitrin ama depodaki mallara bakmak lazım. Orada hakikaten güzel insanlar var. Ben de filmde imama biraz insan gözüyle bakılmasını sağlıyorum. Bir de işin sinema tarafı var, seyirciye sürprizler sunmak gerekiyor. O sürprizleri de kollayarak telin üzerinde yürüdük.
KONUŞMAK İSTEYECEKLER
* Yakıştırdın mı kendine imam karakterini?
NY: Herkes çok yakıştırdı...
CÖ: Hatta ilk gün giyindim, kuşandım, role büründüm. Ortalıkta dolanıyorum, kimse bana bakmıyor; oradan biri zannettiler beni...
* Nurgül sen rolünü anlatırken, o ikilemleri çözmeye çalışıyormuşsun gibi anlattın. Ciddi ciddi kafanda tartıyor musun her şeyi?
NY: Evet, bir şeyi kafanda oturtmazsan çok havada kalıyor. Öyle de oynayabilirsin ama sürprizi olmaz. Ben iyi oyunculuktansa sürprizli oyunculuğu beğeniyorum. Yani bu filmde önemli olan şey, filmin sonuna kadar 'bu adama mı gidecek ötekine mi' dedirtmek. 'Hoca haklı, yok yok diğeri haklı' diye ikilemler yaşatmak istiyorum.
CÖ: Tartıştıracak bir film sonuçta... Bazı filmlere gidiyorsun, çıktıktan sonra filmi konuşmuyorsun, orada bitiyor her şey. Bu film öyle değil. Eminim ki seyredenler filmi konuşma ihtiyacı hissedecekler.
* Her şey bir tarafa size 'evet' dedirten neydi bu filmde?
CÖ: Evliliği kurtardık biz bu filmle! Birlikte oynamak için boşanmayı düşünüyorduk! Çünkü oynatmıyorlar, 'karı-koca oynamaz' diye aptal bir gerekçe var ortalıkta.
NY: Boşanmaya gerek kalmadı! Şaka bir tarafa gerçekten çok senaryo okuyoruz, bu kendini hemen belli etti. Bazı senaryoları okuduktan sonra 'eee' diyorsun, 'biz bu filmi neden çekelim ki?' diye düşünüyorsun. Bunda öyle düşünmedik çünkü karakterler çok doğru yerlerdeydi. Yani etrafında hoca karakteri gibi tipler, Hacer gibi tiplere bakmaya başlıyorsun. Hemen gaza geliyorsun, 'aaa bak Selvi Boylum Al Yazmalım'da da böyle bir şey vardı' diyorsun.
CÖ: Hayatını değilse bile genel hayatı bir kere daha gözden geçiriyorsun. Sinema da böyle bir şey olmalı bence; yani inandıklarını, düşündüklerini, önyargılarını falan her şeyi bir kere daha sorgulayabilmeli insan...
ŞİRİN SEVER
|
