|
|
|
|
|
|
Yumurtamı vermek beni anne yapmıyor
A.D. yıllardır yumurta donörlüğü yapıyor... Bazen gazetede donör yöntemiyle çocuk sahibi olan ailelerin fotoğraflarını görüp, çocuğu kendine benzettiği oluyor. A.D., öyle anlarda yaşadığı duyguları şöyle ifade ediyor: Annelik yumurtada bitmez. Çünkü o insanın karnında büyüyor, anne odur aslında...
Kod adı: A.D... Kayıtları; yaşı, gerçek kimliği, adresi ve her türlü sağlık testi yalnızca tüp bebek merkezinde ve KKTC Sağlık Bakanlığı'nda saklı. Yıllardır gönüllü olarak yumurta donörlüğü yapıyor ve başka ailelerin çocuk sahibi olmasını sağlıyor. "Bir canlının dünyaya gelebilmesi için yardımcı oluyorum" diyen A.D. yaşadıklarını anlattı:
* Kaç yaşındasınız? Yirmi altı yaşındayım.
* Kaç yıldır donörlük yapıyorsunuz, yani yumurtalarınızı hiç tanımadığınız insanlara bağışlıyorsunuz? 4 yıldır yapıyorum.
* Kaç kere bağışladınız? 4 yılda yaklaşık 8-9 defa verdim.
* Nasıl karar verdiniz? Benim ailemde de çocuk sahibi olamayan insanlar vardı. Onların yaşadığı sıkıntıları yakından biliyordum. Sonra bir arkadaşım bu konuda benden yardım istedi. Hiç yumurtası yoktu ve benden yumurtalarımı vermemi istedi. Neden olmasın diye düşündüm. Ailemizde de böyle insanlar olması onu daha iyi anlamama yardımcı oldu. Sonra doktorla konuştum ona güvendim. Her türlü ayrıntıyı öğrendikten sonra başladım. İlk önce tedirgindim. Sonuçta benden bir şeyler gidecek diye düşündüm. Ama bunu her ay dışarıya atıyordum. İnsanlara yardım ettiğimi düşündüğüm zaman endişelerim bitti. Bana bunu teklif eden arkadaşım benim çok sevdiğim, çok değer verdiğim bir insandı ve gerçekten çok ihtiyacı vardı. Beni seçmesi beni mutlu etti belki de bilmiyorum. Başka yollara da başvurabilirdi, ama böyle bir konuda beni seçmesi beni çok mutlu etti. Ama ne yazık ki sonuç başarılı olmadı.
* Siz anne misiniz? Hayır değilim ama kürtajım oldu ve galiba bu kararı vermemde bunun etkisi oldu.
* Kürtajdan sonra ne hissettiniz? Çok üzüldüm. Şartlarım gereği kendimi hazır hissetmiyordum. Ama çocuk sahibi olmayı her bayan gibi ben de çok isterim. Hazır olduğumda bir gün anne olmaya çalışacağım.
* Evli misiniz? Dört yıldır nişanlıyım. Ve zaten bu kararı alırken nişanlımla birlikte düşündük. Bana destek verdi. Çocuk sahibi olmaya karar vereceğimiz aşamada evleneceğiz.
* Çocuk sahibi olduktan sonra da donör olmayı düşünür müsünüz? Anne olacağım dönem çok önemli, o dönemdeki yaşım da çok önemli. Gerçekten böyle ihtiyacı olan insanlar görürsem neden olmasın. Severek yapıyorum.
* Nasıl bir şey yumurta bağışlamak? Bir yerlerde çocuğunuz olduğunu hissediyor musunuz? O anlamda düşünürseniz bu sizi üzer. Ben insanlara yardımcı olduğumu düşünüyorum. Onların hayatlarında en büyük sorun haline gelen problemlerini çözdüğüme inanıyorum. Vicdanen kendimi rahatlatıyorum, bu beni mutlu ediyor.
* Yolda bir çocuğun size çok benzediğini fark etseniz ne yaparsınız? Pek bir şey yapmam. Bazen merak da ediyorum, acaba bana benzer mi, benim özelliklerimi taşır mı diye ama çok fazla o tarafını düşünmemeye çalışıyorum. Gazetede bazen bu yöntemi kullanan ailelerin fotoğrafları çıkıyor, bakıyorum çocuklardan bana benzeyen var mı diye. Bazen benzediğini düşünüyorum ve bu beni mutlu ediyor. Ama işin o tarafını çok fazla düşünmemeye çalışıyorum. Çünkü sonuçta benim canımla kanımla beslenmiyor. Bana göre annelik yumurtada bitemez. Çocuk bana benzeyebilir ama bir başka aile tarafından yetiştiriliyor, bir başkasının karnında dokuz ay taşınıyor onun oluyor. Ben sadece bir basamağım öyle düşünüyorum. Çünkü o insanın karnında, onun canıyla kanıyla büyüyor, anne odur aslında.
* Çocuğu görmek ister misiniz? Görmek istemem.
* Sizin özelliklerinizi alabileceğini düşünüyor musunuz? Tabii düşünüyorum. Benim özelliklerimi alması beni mutlu ediyor. Tedirgin olmadım.
* Bir gün bir çocuk sizin kapınızı çalsa ve sizin yumurtanızdan dünyaya geldiğini söylese ne yaparsınız, annelik duygusuna kapılabilir misiniz? Doğal karşılarım. Ama annelik duygusuna kapılmam. Yumurta bağışıyla anne olunmaz. Tamam gelebilir, alabilirim ama ben bunu kabul edemem, ben sadece yardımcı oluyorum, ben ona can vermiyorum, onun hangi aşamada canlandığı çok önemli, ben sadece bir etkenim, yardımcı oluyorum o kadar.
* Siz ona daha iyi şartlar verebilecekken bir bebeğin örneğin taşrada daha kötü şartlarda büyüyeceğini bilmek insanı üzmez mi? Kimin olduğu hiç önemli değil, anne olmak isteyen herkes benim için gerçekten çok kutsaldır, şartlar hiç önemli değil. Önemli olan ona sevgilerini verebilmeleri. Bu aşamaya gelen insanların da bunu vereceğini düşünüyorum. Birbirlerine çok bağlı olmayan çiftler bu yönteme başvurmaz.
|
|
|
|
|
|
|
|
|