03,02,2006 O bir fidandı, şimdi çınar ağacı oldu Gazete manşetlerinde iştah kabartıcı İGDAŞ Gazetedeki manşet’den bir gün evvel CONRAD Hotelinde İGDAŞ’ın 20. yılı kutlamaları çerçevesinde 3 milyonuncu aboneye ödül verme törenine şahit olduk. Program slayt gösterimi ile başladı ve ben İGDAŞ’ın ilk dönemlerine döndüm. İlk doğalgazı 1992 yılında Kadıköy’e vermiştik. ben 21 yaşında idim, İGDAŞ’ın yaş ortalaması 25 ile 30 yaşı arası idi. Bugün 35 yaşımdayım ve İGDAŞ’ta 14. yılımı geride bıraktım. Ne kadar güç ortamlarda çalışıyorduk : bilgisayarsız ortamlarda manuel işlemler yapar masalarda sayılı telefon vardı bugünkü konfor yoktu çünkü emekleme dönemini yaşıyorduk ama değer yargılarımızla şirketimizin misyon ve vizyonunu hep yarına taşıyıp bugünlere sahip olduk. çalışanlarımız halkımıza sıcak, saygı, bilgi ve özveri ile şirket içinde memnuniyeti sağlar iken teknisyen ve mühendislerimiz iş tulumları ile regülatörlerin başında tranşelerin içinde görevlerini başarı ile tamamlayıp birkaç saat uyku ile ayakta kaldılar. Şefler ve müdürler yöneticileri ile kalite politika ve vizyonu daha iyi nasıl olur diye beyin fırtınası yaparak bugünkü 3 milyonuncu aboneye ulaşıp Avrupa standartlarındaki şirketler arasına yerleştirdik. Şimdide MEDYA sanki İGDAŞ için ağzı sulananlara satışı için taşörenlik mi yapıyor ? ! medya bu kadar büyük ve en önemli ve en verimli çağında “neden bu şirket özelleştiriliyor” la ilgilenmiyor. Medyada çalışan okumuş çizmiş arkadaşlar ve abiler neden türkiyede yaşanan ekonomik ve enflasyon altındaki halkın dertlerini dile getirmiyorlar. İGDAŞ bizim bebeğimizdi : bebeğimiz doğdu ,emekledi, büyüdü onu biz olgunlaştırdık, en verimli çağında neden satalım. Saygılarımla Şengül YILDIZ