|
 |
 |
 |
 |
|
Rakamlar gerçekler
*Türkiye 1992'de Uluslararası Çalışma Örgütü'nün (ILO) Çocuk Emeğinin Sona Erdirilmesi Uluslararası Programı'na (IPEC) imza koyan ilk 6 ülke arasında yer alıyor. Ancak, 1992'den bu yana katedilen yolun en keskin virajı olarak zorunlu eğitimin 8 yıla çıkarılması gösteriliyor.
*1997'de 5 yıllık zorunlu eğitimin 8 yıla çıkarılması ile çocuk işçi sayısında yaklaşık yüzde 50 azalma tespit edildiğini belirtiyor.
*Hükümet, Avrupa Birliği ile müzakerelerde görüşülecek başlıklar arasında yer alan çocuk işçiliği ile ilgili mevzuat çalışmalarını 2004 yılında tamamladı. AB normlarına uygun hale getirilen Çocuk ve Genç İşçilerin Çalıştırılma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik 6 Nisan 2004 tarihinde resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe girdi.
*Yeni mevzuata göre: 18 yaşın altındaki her birey çocuk olarak kabul ediliyor.
*14 yaşın altında ve ilköğretimi tamamlamamış çocukların çalışması yasak. l14 yaşında, ilköğretimi tamamlamış ve 15 yaşını doldurmamış olanlar "çocuk işçi" olarak tanımlanıyor
*15 ve 18 yaş arasında çalışanlar ise "genç işçi" olarak adlandırılıyor.
*Her iki grup için de sınırlandırılmış çalışma saatleri belirtiliyor. Okula devam eden çocukların eğitim dönemindeki çalışma süreleri, eğitim saatleri dışında olmak üzere en fazla günde 2 saat, haftada 10 saat.
*Okula devam eden çocukların okulun kapalı olduğu dönemlerde günde en fazla 7 saat, haftada ise 35 saat.
*Yeni yönetmelikteki koşullar AB mevzuatıyla uyumlu. Ancak yönetmelikteki şartlar henüz kağıt üzerinde. Yasalar tamirhanelere atölyelere taşınamıyor.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
