|
|
|
|
|
|
Bırakın ödevlerini kendisi yapsın
* Çocukların okul başarısında hangi aile yapıları olumlu, hangi tutumlar olumsuz etki yapar? Çocuk ve ergenin başarısını olumlu ve olumsuz yönde etkileyen üç tip aile yapısından bahsedilebilir. Olumsuz etki yaratan tutumlar açısından aile modelinin ilki 'aşırı kontrolcü' ailelerdir. Bu tür aileler çocuğun diğer bütün davranış ve aktiviteleri gibi, ders çalışma süreçlerini de kontrol altında tutmaya çalışırlar ve çocuklarının herhangi bir işi tek başlarına yapabileceklerine inanmazlar. Çocuğun ödevlerini yaparken yanında durup, birçok ödevi birlikte yapar ve ödevin her aşamasını denetlerler veya kendileri ders çalıştırmaya çalışırlar. Bu durum çıkan problemleri takip edecek başka biri olması nedeniyle çocukların sorumluluk duygusunu kazanmasını engelleyeceği gibi, tepki olarak derslerin savsaklanmasına yol açar. Çocukların kişilik gelişimine de bu sorun yansıyarak, kendine güvensiz yapıların gelişmesine neden olur.
AŞIRI KORUYUCU OLMAYIN Olumsuz etki yaratan tutumlar açısından aile modelinin ikincisi 'aşırı koruyucu' aile yapısıdır. Bu aileler çocukları ile aşırı ilgili olup, onlara görev vermeyerek ve onların yüklenecekleri işleri kendileri üstlenerek çocukları daha mutlu edeceklerini düşünürler. Çocuklarına ödev yapma ve ders çalışma sorumluluğu vermediklerinden sorumluluk duygusunu kazanmalarını engeller ve tembelleşmelerine neden olurlar. Bu durum aynı aşırı kontrolcü ailelerdeki gibi, çocukların kişilik gelişimine yansıyarak, kendine güvensiz yapıların gelişmesine neden olur.
ÖZGÜVENİNİ GELİŞTİRİN Çocuk ve ergenin sağlıklı ruhsal yapılar geliştirmesinde olumlu rol oynayan aile modeli 'destekleyici aile'dir. Bu tür aileler küçük yaşlardan itibaren çocuğa yapabilecekleri görevleri verir, bunları yaptıklarında da olumlu pekiştirici söz ve tutumlarla pozitif ve olumlu davranışların ortaya çıkmasına katkıda bulunurlar. Çocuğu aşırı kontrol etmezler. Bir şeyi yapamadığı zaman ise hemen yardım etmektense kendi kendine bir çözüm bulmasını sağlayarak, problem çözme becerisinin gelişmesine olanak tanırlar. Çocuğu kontrol ederken sorumluluklarını hatırlatan destekleyici ve dengeleyici bir davranış gösterirler. Kendisine güvenildiğinin, kendi başına başarabileceği, yapabileceği duygusunun çocuğa verilmesi çocuğun kendine güven duygusunun gelişmesine katkıda bulunur.
|
|
|
|
|
|
|
|
|