|
Değnekten at
İki çocuklu bir aile hafta sonunda piknik yapmaya karar veriyor. Anne yemeği hazırlarken çocuklar babalarıyla yürüyüşe çıkıyor. Uzun bir yürüyüşten sonra yorulan küçük çocuk yalvarırcasına bakan gözlerle, "Babacığım çok yoruldum. Lütfen beni kucağında taşır mısın?" diyor. Baba "Ben de yorgunum oğlum" der demez çocuk ağlamaya başlıyor.
Baba tek kelime etmeden ağaçtan bir dal kesiyor. Dalı bıçakla biçimlendirip çocuğa zarar vermeyecek biçimde yontuyor. Sonra dalı oğluna veriyor. "Al oğlum, sana güzel bir at" diyor. Çocuk sevinçle dal parçasından yontulmuş ata biniyor ve sevinçle sıçrayarak, ata vurarak annesinin yanına gidiyor..
Baba gülerek kızına "İşte yaşam budur kızım. Bazen zihnen ya da bedenen kendini çok yorgun hissedeceksin. İşte o zaman kendine değnekten bir at bul ve neşeyle yoluna devam et. Bu at bir arkadaş, bir şarkı, bir çiçek, bir şiir ya da bir çocuğun tebessümü olabilir." Değnekten atınız hiç eksik olmasın.
Dr. Gökhan ORDU
|
