Yaz bitti...

Bir yaz daha bitti; güz, kışın kara karanlığına doğru yol almakta... Yahya Kemal'in dediği gibi "Günler kısaldı. Kanlıca'nın ihtiyarları / Bir bir hatırlamakta geçen sonbaharları" artık... "Pandora'nın Kutusu" nu da kapatmanın zamanı... Herkesin bir "Pandora'nın Kutusu" mu var mı? Neden olmasın? İçine yalnızca "anı"ların biriktirildiği bir kutu... Güneşli anılara elveda zamanı şimdi çünkü... Her ne kadar daha "Pastırma Yazı" nın müjdesi beklense de... Çünkü artık karanlığın tülü, daha saatin ibresi 17.00'nin dönemecine varmadan iniyor günün kepengi... Çocuklar dahi terk ettiler sokakları ve sokak aralarını... Sevinçli haykırışlarını loş odalara hapsettiler. Babalarının akşam işten dönüşlerini artık sokakların köşe başlarında değil de evlerin karanlık kapı aralıklarında beklemekteler. Anneler, akşam yemeklerinin tuzuna şimdi de çocuklarının sevinçlerini katmakta... Bir yaz daha bitti işte... Ömür defterinden bir yaprak daha koptu.

HER YERDE SÖYLENİR
Sonbahar, hüzün mevsimi diye bilinir. Gelir geçer, mutlu ömürler gibi... Sevinçli bayramlar gibi... Ama yine de günlerin ve gecelerin nasıl geçtiği anlaşılamaz. İlkbahar da öyle değil midir? Hayat, hiç bitmeyecek gibidir sanki... Oysa yaz, ilkbahar ile sonbahar arasında, hemen geçer. Günler, aniden kısalmış, karanlığın karası hemen bulaşmıştır gündüz ve gecenin bedenine... İşte böyle günlerde Ülkü Tamer'in şiiri hatırlanır: "Yazın bittiği her yerde söylenir. / Böyle kırmızı kalkan görülmemiştir. / Ölüleri örten yapraklardan başka. / Çünkü sahiden yaz bitmiştir, / Göle bakmaktan usanır insan, / Koru tutmaktan, yol gözlemekten; / Çadırlar toplanır, yaralar sarılır; / Durgun bir yolculuk, uzun bir şapka / Artık yaprakları beklemektedir."

ANSIZIN FARK EDİLİR
Yazın bitmesi aslında insanın hayatı ve dünyayı fark etmesinin de bir nişanesidir. Bahçedeki çınar ağacı, sonbaharın keyfiyle yapraklarını sarıya boyamış, bu arada saçlarındaki akları temizlemiştir. O "sarılık", kaç günler balkonların misafiridir şimdi... "Misafir"dir şimdi hatırlanan... Çünkü sonbahardır ve yaz bitmiştir. Ama ne olursa olsun, hayat devam etmektedir ve edecektir de... Ömür bahçesinde kış çiçeklerinin açma vaktidir artık...