  |
|
İnsan oruç tutar, oruç da insanı
Sahurda başlayıp iftarda sona eren oruç macerası sadece bedenin maruz kaldığı bir açlık değildir. Hem beden hem de ruh, olumsuzluklardan, kötülüklerden arınacak bir orucu birlikte tutarlar. Oruç insanı kötülük işlemekten alıkoyar, onu tutar.
Çok eski devirlerde yaşamış bir bilgenin mezar taşında şöyle yazmaktadır: "Gençliğimde dünyayı değiştirmek istedim. Olmadı. Orta yaşımda ülkemi değiştireyim dedim. Olmadı. Yaşlılığımda çevremi, ailemi değiştireyim istedim, o da olmadı. Şimdi ölüm döşeğimdeyken anladım ki ilk önce kendimi değiştirmeliymişim. Kendimi değiştirsem ailemi, ailemi değiştirirsem çevremi, çevremi değiştirirsem ülkemi, ülkemi değiştirebilirsem tüm dünyayı da değiştirebilirdim." Bu gerçeği ölüm döşeğinde anlayan bilgenin aksine, Ramazan bize 30 gün boyunca fırsatlar sunar. Kendimizi anlamamız ve değiştirmemiz için. Daha erdemli bir insan olmanın fırsatlarını sunar Ramazan. Eşler arasında muhabbet bağını yeniden kurar. Anneler, babalar çocuklarıyla daha da bir aile olur. Çünkü sahurundan iftarına, teravihinden bayramına tatlı telaşlar yaşanır hep birlikte. Misafirliklere gidilir, dostlar davet edilir. Her ne kadar otuz günün sonunda bayrama erilse de, her iftar bir bayram olur evlerimizde.
RAMAZANDA SUÇLULAR AZALIR
Ramazan insanı, ağır fakat mükafatı bol imtihanlarla sınar. Adeta bir mihenk taşı gibidir. Bize değer biçer. Bedenimizi aç bıraktıkça, gönül dünyamızı doyurur. Bunu bir çeşme gibi yapar. İnsanların susuzluğunu giderdikçe kendi sermayesinden bir şey kaybetmez. Ramazan insanı arındırır, inceltir, duyarlı kılar. Diriltici, uyandırıcı, yönlendirici, ihya edici eliyle kucaklar insanı. Bundandır ki, Ramazan ayında suç oranları düşer, kavgalar azalır. Aç olan insan daha sinirli ve kırıcı bir ruh halinde olması gerekirken Ramazanda kendisiyle ve çevresiyle barışıktır. Ramazan insana bireysel hayatını planlayıp yönetme kabiliyeti kazandırır. İnsana kattığı sorumluluk bilinci ile iş ürettirir, alın teri döktürür ve emek verdirir. İftarı beklerken helal lokma derdi çeken insanın, çalışma ahlakını terk etmesi düşünülebilir mi? Bu beyanda Ramazan görünüş itibariyle insana oruç tuttursa da, asıl tutulan insandır. Kendisini anlamayan insanın ne kendisine ne de başkasına merhametle, sevgiyle, aşkla davranmasını beklemek safdillik olmaz mı?
ORUÇTAKİ İNSAN İRADESİ
Ramazan tüm bu yönleriyle insana durmadan kazanımlar sağlayan bir aydır. İnsanı kötü düşüncelerden, karamsar tablolardan, günlük kırılmalardan kurtarır. Coşkun arzuların iradeli binicisi haline getirir insanı. Sabahtan akşama kadar şişmanlığından şikayet eden ama öğle arası kocaman bir hamburger yemeden duramayanlar akşama kadar yemeği içmeyi unuturlar. On dakikada bir sigara içmezse çıldıracağını söyleyen kimsenin aklına akşama kadar sigara içmek gelmez bile. Çünkü onu, oruç tutmaktadır. Oruçla terbiye ettiğimiz beden ve ruhumuzun güzelliklerinin tüm yıl boyunca sürmesi ne güzel olur. Tüm insanların birbirlerine saygı gösterdiği bir topluma böylelikle kavuşabiliriz.
ADEM ÖZBAY
|
