 |  |
 |
|
Memleketimden insan manzaraları..
 Ankara'nIn o soğuk günlerinden biri.. Eksi 17 mi ne? Telefon ettim.. "Yer var, hemen gelin" dediler.. Gittik.. Salon nasıl olsa küçük.. Yan, orta fark etmez.. Nazım'ın en tanınmış eserlerinden biri sahneleniyor.. Memleketimden İnsan Manzaraları.. Müzikli destan.. "Kapalı gişe oynanıyor" deniliyordu.. Gerçekten de öyle..
Yıllar var, Ankara Sanat Tiyatrosu'na adım atmamışız.. Zaten köhneydi, görmeyeli daha da köhneleşmiş.. Kalorifer de yanmıyor..
Ama o köhne, o buz gibi salon bir oyuna bu kadar mı yakışır? Sahnedeki dekor salonu da içine almış, sanki.. Haydarpaşa tren istasyonunun 2. sınıf bekleme salonu gibi.. Loş, hüzünlü, küflü.. Paltolara sarınmış bekleşiyoruz.. Paltolarını verenler donuyor..
Dekor müthiş.. Barış Dinçel yapmış.. İstanbul'dan Anadolu'ya uzanan bitmez tükenmez raylar.. Yalnızlık.. Terk edilmişlik.. Çaresizlik.. İnsanın içine işliyor.. Haydarpaşa'dan yola çıkan bir vagon dolusu mahkum la istasyonlardakiler..
Kurgu ve reji inanılmaz: Rutkay Aziz.. Oyuncular müthiş.. 10 sanatçı, birkaç rolü birden üstlenmişler.. Hangi birini vurgulamalı?
Erol Demiröz'ü mü, Mehmet Akay'ı mı, Hakan Salınmış'ı mı, Cengiz Sezgin'i mi, Ekin Öner'i mi, Aylin Saraç'ı mı, Ebru Saçar'ı mı, Melih Yetkin'i mi, Nesimi Kaygusuz'u mu? Müzikler Cahit Berkay'ın..
Mutlaka ama mutlaka izleyin.. Bir de oyuncu Rutkay Aziz zaman zaman İbrikçi'nin "Cenap Abi"sini anımsatmasaydı!
serpilgogen@hotmail.com
|
