| |
|
|
Emanetçi anne-baba konuştu
TÖRE kurbanı Güldünya'nın bebeği Umut'a 2 aydır bakan Kaymaz çifti SABAH'a Şunları Anlattı:
HUFZULLAH KAYMAZ: Biz 14 yıllık evliyiz. Ancak beşiğimiz bebeğimiz olmadı. Hep bir evlat için yandık tutuştuk. 2 Ay önce aile ziyaretine gittiğimiz amcasıgilin evinde Güldünya ile tanıştık. Bize derdini anlattı. "Beni mutlaka öldürecekler biliyorum. Ama çocuğumu da yaşatmazlar. Bizim oraların töresi budur çünkü. Alın buna siz sahip çıkın. Onu saklayın. Artık sizin evladınız olsun. Ben bağrıma taş basarım yeter ki yavrum yaşasın" dedi. Ben Merter'de Hürşah Tekstil Firmasında sevkiyat şefi olarak çalışmaktayım. Eşim ise ev hanımı. Batmanlıyız. Maddi durumum bu bebeğe bakmaya, onu büyütüp beslemeye de yeter Allah'ın izniyle. Buna güvenerek aldık, bağrımıza bastık Umut'u. O kadar çok alıştık ki. Hatta ayıptır söylemesi daha 3 gün önce 400 milyona çok güzel bir beşik almıştım ona. Güneş gibiydi!.. Giysileri, oyuncakları, cıvıltısıyla evimize neşe getirmiş, güneş gibi doğmuştu. Ailenin her bir şeyler yapacağını düşündüğümüz için evimizden bile taşınıp izimizi kaybettirmeyi düşünüyorduk. Dün gece eve sivil polisler gelip bebekle birlikte bizi karakola götürdü. Orada Çocuk Esirgeme Kurumu yetkililerine teslim edildi. Etimizden et canımızdan can koptu sanki. Dünyamız yıkıldı" dedi. Sabah Muhabirinin bağlantı kurduğu Sosyal Hizmetler İl Müdürü Kahraman Eroğlu'na da ağlayarak yalvaran genç adam, Eroğluna: Ne olur onu bize verin. Resmi işlemler, garantiler neyse verelim. Ona gerçek anne babasından daha iyi bakacağımıza söz veriyorum" dedi. Son sözler!.. Bu arada Umut bebek evlerinden gittiğinden beri devamlı ağlayıp sinir krizleri geçiren Şekernaz Kaymaz ise Sabah'a şunları anlattı: " Görüyorsunuz gözümde yaş kurumuyor. O sanki benim öz yavrum gibi olmuştu. Adını Uğurcan koymuştuk. Umut diye tanımasın istedik. Bir taraftan da korkuyorduk ama yine de ayrılamadık bebekten. Annesi ölümünden önceki gün yine aradı. Önce babasının ardından da abisinin eve geldiğini söyledi. Hatta bir kaç. Defa kapıyı da zorlamışlar. O kadar hayat dolu, güleç bir kızdı ki Güldünya. Buna rağmen onu kuruttular. Son sözlerinde 'Umut size helal olsun. O evlat sizin artık. Çünkü benim sonum belli' dedi. Şimdi devletten rica ediyoruz. Bebeği bize evlatlık versinler. Yuvalarda, esirgeme kurumlarında büyüyeceğine bizim nüfusumuza geçsin...
|