Entel kavram jimnastiği

ADALET ve Kalkınma Patisi'nin 'muhafazakar demokrat' deyimine içerik kazandırma deneyleri gündemi belirler gibi olunca Kemal Derviş Radikal'de bir yazı ile 'sosyal demokrat'lığı anlatma ihtiyacı duydu: "... ... Evet, muhafazakar siyasal gelenek ve hareketler dünyada büyük ölçüde bu aidiyet duygularından, değişim ve çeşitlilik korkusundan güç almaktadır. Bunu ekonomide de mevcut düzeni 'muhafaza' etmek ve dolayısıyla mevcut düzende güçlü olanları temsil etmek boyutuyla birleştirdiğimiz zaman, politikada 'sağ' kanadı tanımlamış oluyoruz. Sadece ekonomik gücü temsil eden bir sağ, hiçbir ülkede seçim kazanamaz... ... ... Sol ise, özünde değişimcidir, değişimi sever, düne değil, yarına bakar, değişik ve daha güzel yarınları özler, özletmeye çalışır. Mevcut yapının dayatmaya çalıştığı sınırları tanımaz, insanoğlunun aklını ve bilimi kullanarak çok daha iyi bir dünyayı yaratabileceğine yürekten inanır... ... Hiç kuşkusuz tarihe baktığımızda, solun zaman zaman değişimi yönetemediğini görüyoruz. Bunu solun demokrasiden ayrıldığı anlarda görüyoruz. Aydınlanma değerleriyle yola çıkan Fransız ihtilalinin, birkaç yıl içinde değişim tutkusunu bir terör rejimine dönüştürdüğünü biliyoruz. Değişim her zaman ve her biçimiyle iyi değildir. Dolayısıyla toplumlarda muhafazakar içgüdünün tarihi dayanağı ve zaman zaman yararı vardır."

Jargon hayatın dışından
Derviş'in bu yazıya da yansıyan objektif olma gayretini ve CHP'yi çok aşan demokrat ilkeciliğini elbette saygıyla karşılıyorum. Aynı şekilde iktidar partisinin ideolojik temel edinmek üzere bir sentez yakalamaya çalışmasını da takdirle izliyorum. Lakin, ideolojik reçete ve siyasi yol haritası edinme çabalarının hiç kimseye, kalıcı, kuşatıcı, tutarlı, kaçınılmaz, her toplumda işleyebilir öncelik ve ilkeler sağlayabileceğine inanmıyorum. Hayatın karmaşık gerçeklikleri ideolojik kayıtları her an rafa kaldırtabilir. Gündelik engeller, insani sapmalar bütün ilke ve kayıtları kağıt üzerine hapsedebilir veya kıvırtıcı yorumlarla çarpıtabilir. Bu gibi fikri-siyasi deneylerin iki getirisi vardır: - Demokrasilerde iktidar ve muhalefet denen nöbet sistemini mantıklı bir ayrılık haline getirir. - Genel olarak siyasetçileri ve onlara yönelik yorum yapanları daha saygın göstermek üzere bilimsel görünümlü bir jargon geliştirir. Aşırı mı söyledim? Halep orda ise arşın burada: - Siyasi ve ideolojik aykırılıklar demokratik yarışın idmanında sivri, resmi müsabakada küttür. Örnek: KKTC seçimlerinden önce, konuyu siyah-beyaz zıtlığına indirmeyi eleştirirken Talat'ın kazanması halinde bile karşı tarafın korktuğu şeylerin olmayacağını, Rumları tatmin edecek bütün tavizlerin verilmeyeceğini yazmıştım.

Sayım suyum-sağım solum yok
Gördük ki, Talat genç Denktaş'la hükümet kurabiliyor, hatta en çok karşı çıktığı baba Denktaş'ın müzakereciliğine bile "boynum kıldan ince" diyebiliyor. Çünkü hem başbakanlık koltuğu fikir ve ilkelerden daha tatlıdır, hem de arzu edilen değişim adına kısmi iktidar tam muhalefetten daha umut vericidir. - Sağ ve sol sınırlar gündelik hayatta hiçbir zaman kağıt üzerindeki kadar geçerli değillerdir. Örnek: Sosyal demokratın daha anlayışla baktığı eşcinselliği nazari olarak dışlayan Batılı muhafazakar pek ala bu tercihe daha yatkın olabilir. - Gençlikte ölümüne kutsanan ideolojiler ileri yaşlarda, hele de yukarılara tırmananlar için beş para etmezler. İşin içine bir de can korkusu girdi mi akan sular durur. Örnek: Abdullah Öcalan kuklacı ABD'li, İsrail'li, Yunanlı ve Rus dostlarının ihanet sürecinde paketlenerek Türkiye'ye teslim edilince can korkusuyla "Ben aslında TC'nin ayaklarını yalarım abi" demeye getirip kutsal ideolojisini sümüklü mendil gibi buruşturup attı. Hasılı; parti felsefeleri ve ideolojileri, kimlikler, kimlikleri önemsemeler veya eşitlemeler vs üstüne ahkam kesip biçmek, zeka ve -bilimden çok- malumat gerektiren bir seçkinci eğlencesidir. Bu kavram cimnastiği salonlarında Kemal Derviş bile 'yeri geldiğinde muhafazakarlığın da yararlı olabileceği'ni söylüyorsa uzun söze hacet yok: Hiçbir özgür beyin sonuna kadar sadece solcu veya sadece sosyal demokrat olamaz, sadece sağcı veya sadece tutucu kalamaz.