Yükte hafif pahada ağır

Yükün "daha da" azaltılması denince, mesela üç, beş briketin, gerili naylonun, 4 yaşında donmuş bir bebeğin kuş gibi, tüy gibi uçup gitmesi kadar hafif olabilir mi?
Ölüme yollanan onca er, uzman, astsubay, genç subay gibi asla hayati yüklerine ve acılarına, kırıklıklarına asla bakılmayan bir baba;
Dört ay önce gittiği askerde bir gün şehit olsaydı;
Bayrağa sarılı "kahraman" toprağa gömüldükten sonra zaten kim bilir hangi insafsız hayat sillelerinde hırpalanacak olan 4 aylık bebek Şaha Gedük;
"Şanlı" Urfa'da branda kaplı "ev" de donup daha yaşını göremeden ölmeseydi...
İyi Rifat Amcaları, bürokrat çocuklarının ardından ona da bir gün belki iş verecekti, belki vermeyecekti.
Geleceği Rifat Amcaların başarılarına bağlı idiyse, hiçbir geleceği olmadan donduğunda ne diyecektik? Rifat Amcalar'ın bu kadim başarısızlığı için ne demeliydik! Milyonlarca insanın acı yükünü kimin hafifletmesini istemeliydik?

"Çıplak Gerçek" şudur:
Düzen her zaman, yükte hafif pahada ağır olmalı.
Dün gibi, gelecek de buna bağlı!
Siz sıradan insanlar, siz Şaha'nın anası babası, hayatta hiç bürokrasi ikaz edebildiniz mi? Edebilir misiniz!