"İsrailsavaş uçakları havadan, deniz kuvvetleri denizden vuruyor. Bugün yine sivilleri vurdular. Baba, anne ve üç çocuğu ölmüş. Ölenlerin hepsi sivil. Bizim askerimiz yok. İlaç depolarını, her yeri vuruyorlar. Yarım saat önce de iki evi vurdular. Artık sokaklara çıkamıyorum çünkü ceset kokuyor. Saldırılar başladığında saklanacağımız bir yer yok. Sadece ölümü bekliyoruz. Daha önce Gazze'nin orta bölgesinde oturuyordum. Ancak İsrail saldırısında evim hasar gördü. Her şeyi bırakıp güneye gittim. Şu anda Refah'ta yaşıyorum. Beş, dört ve iki yaşlarında üç kızım var. İsrail uçaklarının gürültüsünü ya da bomba seslerini duyduklarında çocuklarım çığlık atmaya başlıyor. Bana "Neden" diye soruyorlar. Onları teskin etmeye çalışıyorum. "Geçecek" diyorum. Ancak bu saldırılarla ilgili cevap veremiyorum... Türkiye ve dünyadaki gösterileri görünce çok seviniyoruz. Ama bu gösteriler katliamı durdurmuyor. Çocuklarımız için bir şey yapın. Dünyadan ve özellikle Türklerden daha çok şey bekliyoruz. İsrail'le hâlâ diplomatik ilişki kurmanızı anlamıyoruz. Hastanelerimiz dolu, Türk doktorları bekliyoruz. İlaç istiyoruz...