* Siz bu albümü sadece hobi olarak yaptığınızı, müziğe dönüş olmadığını söylüyorsunuz. Ama albümünüz oldukça iddialı... Hobi derken şunu söylemek istedim; bu albümü satış kaygısına kapılmadan yaptık. Bir de ben çok fazla ortada olmayı sevmiyorum. Evet, bir dönem oldum, albümler çok fazla satıyordu, her gün televizyona çıkıyorduk. Ama bende onun getirdiği bir boşluk duygusu oldu. Ve bunun suni bir şey olduğunu, hayatta daha derin şeyler olduğunu hissettim. Sonunda da bu işi bırakmaya ve eğitimime devam etmeye karar verdim.
* Peki neler yaşadınız da her şeyi bırakıp gitmeye karar verdiniz? Çok hassas bir insan olduğum için her şeyden çok çabuk etkileniyorum. Bir süre sonra "Ben nereye aidim, ben kimim?" diye kendi kendime sormaya başladım. İsveç'ten sonra Türkiye'ye döndük ve küçük yaşta müziğe başladım. Burayı çok seviyordum ama buraya da tam ait hissedemedim kendimi. Bir boşluktaydım. Müzik sektörünü çok fazla sevemedim. Ailem hiç istemedi müziğe girmemi. Harçlıklarımı biriktirip demo kasetler yapıyordum.
* Göz önünde olan biri olarak babanıza zarar vermekten korktunuz mu? Hayır, çünkü ona zarar verecek bir şey yapmadım. Ama hedef olabiliyorsunuz bazen. Bir insandan en kolay intikam alma yolu çocuğuna zarar vermektir. O tür şeyler oldu.
Yayın tarihi: 16 Aralık 2008, Salı Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2008/12/16/gny/haber,9CFA9972940A4C688302805014A12ADA.html Tüm hakları saklıdır.