Engellinin engeli biter mi?

Haber bültenlerinde içim sızlayarak izledim. Türkiye'yi Pekin'deki Paralimpik Olimpiyatları'nda temsil eden sporcu kafilemiz, havaalanında karşılandıktan sonra Engelliler Spor Federasyonu'nda basın toplantısına götürülüyordu. Ellerinde altın ve bronz madalyaları, arkalarında tekerlekli sandalyelerini iten refakatçileriyle birlikte... Ama gelin görün ki, asıl engelleri, kaldırımın ortasındaydı. Zira kaldırımlarda rampa yoktu. Milli sporcularımız, ite, kaka, kaldıra, çeke oradan oraya götürülmeye çalışılıyordu. Görüntü bana 80'li yıllarda spor muhabirliği yaparken başıma gelenleri anımsattı. İki engelli basketbol takımı gösteri maçı yapacaktı. O zamanlar tekerlekli sandalyede basketbol oynayanları görmek neredeyse imkansızdı. İki takım, Türkiye'de bir ilk'i gerçekleştireceklerdi. Spor salonuna gittiğimde bir de ne göreyim? Salonun giriş ve çıkışlarında sadece merdiven var. Rampa bir yana asansör bile yok... Sporcuların kucakta sahaya taşındığı anları görüntülemiş ve haber yapmıştım. Yıl 2008... 20 küsur yılda değişen hiçbirşey yok... Engeller, aynı engeller...

NOT: İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Kadir Topbaş'ı bir gün Zincirlikuyu'da yeni yapılan Yıldız Posta kavşağından Sabah gazetesinin önüne kadar, adına "kaldırım" denilen, direkler, setler, çukurlar ve türlü tuzaklarla komando eğitim parkuruna çevrilmiş o yolda tekerlekli sandalye kullanmaya davet ediyorum... Eğer devrilmeden "parkuru" tamamlarsa, kendisine bir paralimpik madalya da benden...