Umarım Gül Ermenistan'a gider!

Bilmiyorum, bu yazı çıktığında sayın Cumhurbaşkanı Erivan'a gitmeye karar vermiş olacak mı? Yoksa tam tersine bir karar mı alınmış olacak? Güvenlik durumunu elbette bilemeyiz. Belki azgın Taşnaklar gerçekten de protestoya hazırlanıyorlardır. Cumhurbaşkanımızın emniyeti de tam olarak sağlanabilmiş midir, onu da bilmemiz mümkün değil. Ama eğer bu konuda bir tereddüt yoksa, sayın Gül elbette gitmeli. Tüm o sağdan olduğu kadar sözüm ona sol kanattan da gelen milliyetçi çığlıklara ve onur, gurur gibi kavramların bol keseden, yersiz kullanımlarına kulak tıkayarak... Çünkü, kişisel olarak bakıyorum, benim hayatımda Ermenilerin önemli yeri oldu. Gençlik yıllarımda, uzun zamandır göremediğim Zenop, Mihran, Agop gibi yakın arkadaşlarım oldu. Ben onların ve de günümüzün kimileri çok iyi tanınan diğer Ermeni vatandaşlarımızın artık bu ülkede tümüyle rahat etmesini, korkusuz ve çekincesiz yaşamasını istiyorum. Ben adları Ara Güler, Garbis Gülyan, Agop Çekmez, Mıgırdıç Güler vs. olan yakın dostlarım kadar, hiç tanımamış olsam da Hrant Dink ailesinin, Mahçupyan veya Nişanyanların da bu ülkede son derece güvenli, mutlu biçimde yaşamasını diliyorum. Ben Osmanlı'nın tüm bu farklı ırk ve din mensuplarına yüzyıllar boyu süregelmiş hoşgörüsünün çoğalarak geri dönmesini istiyorum. Ülkeme ilkel bir ırkçılığın değil, gerçek bir insan sevgisinin, çağdaş bir hümanizmanın süzgecinden geçmiş bir bakışın, herkesi kucaklayan bir çağdaş yaklaşımın egemen olmasını bekliyorum. Eğer sayın Gül'ün gezisi bu yolda önemli kapılar açacaksa -ki öyle olacağına inanıyorum- elbette yapılmalı.