22 Temmuz 2007 22 Temmuz 2008

Meşhur fıkradır, bilirsiniz. Nasrettin Hoca, elinde bir değnek, evinin önünde, toprağı eşeleyip duruyormuş.
Sormuşlar:
- Hayırdır Hocam, ne yapıyorsun?
- Yüzüğümü arıyorum.
- Evin önünde mi kaybettin?
- Hayır samanlıkta düşürdüm.
- Hocam, samanlıkta kaybettiğin yüzüğü ne diye evin önünde arıyorsun?
- Samanlık karanlık... Ayrıca samanların içinde yüzük aramak zor.

Türkiye "üretimi, yatırımı, istihdamı, AB'yi, ihracatı, büyümeyi" konuşurken, ne oldu da "saatler duruverdi?"
Ne oldu da ülke birden "geriliverdi?"
Ne oldu da siyasi yarış birden "kamplaşmaya" dönüverdi?

Her seçim "yeni bir başlangıçtır... Yeni bir beyaz sayfadır."
22 Temmuz 2007 seçimlerinin üzerinden "bugün 1 yıl geçti."
Ama "beyaz sayfa" nerdeee?
Siyasi ortam tam bir "karalama defteri."

Ve herkes kusuru "başkasına" atıyor, "samanlıkta kaybedilen, başka yerde aranıyor."