Bayrak sevgisi çok vergi bilinci yok!

Hepimiz bayrağımızı seviyoruz. Ama Türkiye'nin bir numara olarak kodladığı TSE1 standartı ne işe yarar?
Bilmiyoruz.
Türk bayrağını merdivenaltı üretim yapan şirketlere teslim ediyoruz. Türk bayrağı kayıtdışı üretiliyor, tınmıyoruz. Bayrak sevgisi bile sosyal damping konusu olmaya aday.
Sonuçta hiçbirimiz bayrak pazarının boyutu hakkında bilgi sahibi değiliz.
İsterseniz önce TSE1'i açıklayalım. Sonra merdivenaltı üretime bakalım.
TSE1; Türk Standartlar Enstitüsü'nün birinci standardı olan Türk bayrağının kodu.
2'si İstanbul'da, 2'si Ankara'da, biri de Bursa'da toplam 5 şirket TSE1 koduyla bayrak üretiyor. Şirketler yoğun bir rekabet içinde oldukları için kimse resmi bayrak üretim rakamını veremiyor. Pazarın boyutu bir türlü ortaya çıkamıyor. Bayrak üreticileri, "Bayrak adedi 10 milyonu geçmez" diyor.
Elbette Türkiye'de bayrak pazarının en büyük alıcısı kamu. Başta Genelkurmay olmak üzere Cumhurbaşkanlığı, Başbakanlık ve 81 il, Devlet Malzeme Ofisi'nden (DMO) bayrak istiyor.
DMO, açtığı ihalelerle bayrak alıyor.
Ama nedense hiçbir kurum TSE1 denetimini yapmıyor. Dolayısıyla bayrak sevgisi, vergi bilincini getirmiyor!
Bayrak üreticileri de 1.5 milyon adedi bulan büyük stokla bekliyor. Merdivenaltı üretim yapanlar ise "3 milyon adet bayrak sattık" diyor. Yılda 10 milyon adet bayrak üretim kapasitesine sahip olan İstiklal Bayrak ise yönünü AB'ye çevirmiş. Avrupa Şampiyonası'na katılan 18 ülke bayrağını dikmiş, 1.5 milyon adet bayrağı ihraç etmiş.
Bayrak pazarı 5 milyon YTL'lik bir pazar. Üreticiler, bayrağın sunumu, kullanımı ve pazarlanmasıyla ilgili yepyeni bir strateji geliştirmiş. Avrupa Şampiyonası öncesi ise bayrak üreticileri boş durmamış. Özel paketlenmiş bayrakları market rafına koymuş, bekliyor. Görünen o ki, Türk halkı market rafında da ambalajlanmış bayrağa ilgi göstermiyor.
O yüzden bayrak üreticileri 2008 Pekin Olimpiyatları, 2010'da Güney Afrika'da yapılacak Dünya Futbol Şampiyonası için hazırlık yapıyor.
Haydi hayırlısı.