Garip bir sentez var

-Osman Bey sizce Kemal Özkan sünneti nasıl görüyor?
- Bir kültür olduğunu iddia ediyor, sadece dini bir obje olarak bakmıyor. Kıyafetiyle, yemeğiyle, müziğiyle, eğlencesiyle... Bu bir kabul töreni, erkekliğe kabul töreni aslında. İlkel kabilelerde de yapılan ritüellerin modernize edilmiş hali bir nevi. O anı özel kılacak bütün unsurlarını üzerinde taşıması gerekiyor. Cafcaflı o kıyafetle dikkati tamamen üzerine topladığını hissediyor çocuklar.

- O sünnet sarayının, ritüelin atmosferi nedir?
- Ünlülerin fotoğraflarıyla kaplanmış gerçek bir saray gibi... Müzik çok ilginç. Varolan güncel müziklerin sözleri sünnete adapte edilmiş. Ferhat Göçer, İbrahim Tatlıses şarkıları... Sözler müthiş: "Geldi zamanı kestirelim mi hadi hadiii...", "Senin o pipini pipini yesin..." Binanın içerisinde bir tren var, Kemal Özkan da o trene biniyor çocuklarla birlikte ve geziyorlar. Kitsch bir olay ama çok etkileyici. Ayrıca sarayda çalışan palyaço, okullu bir tiyatrocu. Kimsesizmiş, Kemal Özkan okutmuş. Şimdi yüksek lisans yapıyor. Doğu kültürünün eğlencesini, geleneğini Batılı bir eğlence figürü olan palyaçoyla birleştirmiş. Garip bir sentezi var.

- Beraber İstanbul dışında da sünnetlere gittiniz, oralarda nelerle karşılaştınız?
- Onunla beraber Malatya'daki kendi köyüne gittik, Darende'ye ve hayran kalmamak elde değildi. Protokolde en ön sıradaydı. İnsanlar elini öpüyor, dokunmak, onu görmek istiyorlar. Bir kahraman olarak karşılandı. 100 çocuk sünnet etti ve tamamen imkânı olmayanlara ücretsiz yapılan bir şeydi ama varlıklılar bile sırf Kemal Özkan yapsın diye torpillerle araya adam sokarak listeye girmeye çalışıyor.