'Pazartesi Sendromu'nu öğle yemeği mönüsü yaratıyormuş!

Önceki gün, kısa adı YESİDEF olan, bölgesel altı derneğin üst kuruluşu 'Yemek Sanayicileri Derneği Federasyonu' bir basın toplantısı düzenleyerek yemek üretiminde, üyelerinin fiyat ve kalite arasında sıkışıp kaldıklarını açıkladı. Türkiye'de de gıda ürünlerinde yıllık enflasyon yüzde
25'e çıkınca, günde 5 milyon kişiye hazır yemek çıkaran sektör, "Tencereye sağlıksız ürünler girecek" diye bir tehlikeye dikkati çekti. Açıklamada, "Sorumluluk sahibi olan, ciddi çalışan kuruluşlar merdivenaltı imalat yapan kaptıkaçtı işletmelerin haksız rekabet baskısı altında kalıyor" denildi.
Bu, YESİDEF'in vermek istediği mesaj; ancak bu mesaja iliştirilmiş bir tabldot listesi var ki, çok daha ilginç. Bakıyoruz, pazartesi günlerinin klasik yemeği kuru fasulyepilavturşu üçlemesine baklava da eklenmiş ve maliyet (su, ekmek ve servis hariç) 1.73 lira . Bir tabak kuru fasulyenin maliyeti 0.68 YTL imiş. Hiç daha önce böyle bir hesaplama yapılmış mıydı? Tablo bir kere bu haliyle ilginç. Geliyoruz salı gününe. Mönü biraz daha cazipleşiyor ve ızgara tavuk ekleniyor; günlük maliyet patates garnitür, pilav, salata ve yoğurtla 1.85 YTL'ye çıkıyor. Çarşambanın maliyeti 1.82, perşembe günününki 1.93 lira. Cuma günü et dönerin de katkısıyla maliyet 2.65'e çıkıyor.
Burada bir yanlış yok mu sizce de? Zaten pazartesi günleri hemen herkes 'Pazartesi Sendromu' yaşıyor ve de cuma günleri yaklaşan tatilin neşesiyle daha hızlı geçiyor. Yemek yemenin insan psikolojisi üzerindeki etkisini inkar edebilir misiniz? İyi bir yemek, gamı tasayı alıp gider, geçici bile olsa. Peki tam da 'Pazartesi Sendromu' yaşanan gün en düşük maliyetli mönüyü seçip, zaten neşeli olduğumuz cuma günleri en pahalı mönüyü çıkartmanın bir mantığı var mı?