Sigara karşıtları terörist gibi...

- Sigara yasağına en sert tepkiyi gösterenlerden biri oldunuz. Bu kadar iflah olmaz bir tiryaki misiniz siz?
- O tepkiyi gösterdiğim için az daha başım belaya giriyordu, mahkeme açıyorlardı hakkımda. Sonra programa ceza geldi. Dolayısıyla şimdi daha usturuplu konuşacağım. Mesele şu; ben 18 yaşımdan beri sigara içiyorum. Sigara kötü bir şey, bunu kabul ediyorum ama alışkanlık! Ben de bırakmak isterim, günün birinde belki bırakırım ama bunun devlet eliyle insanlara bu kadar sert bir şekilde empoze edilmesine karşıyım. Diyorum ki bu insan haklarına müdahaledir! Eğer sigara içmeyenlerin hakkı varsa sigara içenlerin de hakkı var.

- İçmeyenin özgürlüğünü dumanınızla engellediğiniz gerçeği peki?
- Mesela otobüslerde, taşıtlarda içilmemesinden yanayım ben de. Sigara içen biri olarak, sigara kokusu sinmiş bir taksiye binmek istemiyorum, rahatsız oluyorum. Ama sigara odalarını bile kaldır, açık havada bile yasakla, maçta bile yasakla, bu nedir? Eğer bu kadar ciddi bir tehlikeyse, sigara üretimini yasaklarsın. Sigara kartellerine güçleri yetmiyor, halka yapıyorlar yapacaklarını...

- Tüm dünyada yasak ama!
- Dünyada bunun yapılıyor olması, insan haklarına aykırı olduğu gerçeğini yok etmiyor.

- Sigara içmeyenlerin bu konuda artık paranoyakça davrandığını savunmuştunuz...
- Eskiden kötü kadın olup, sonra bu işten vazgeçenler en namuslu olurmuş! Eskiden sigara içip sonradan bırakanlar da sigaraya en karşı olanlar haline geliyor, 'Ne, burada sigara mı içiliyor gelmiyorum, girmiyorum, içemezsin,' diyerek terör estiriyorlar. Paranoyak demiyorum, terörist diyorum! Terör estiriyorlar içenlere karşı. Buna karşıyım. İçmemek daha iyidir tabii ki ama böyle bir kutup yaratılmasına karşıyım.

- İlk sigara içtiğiniz anı hatırlıyor musunuz? İhtiyaç mı duydunuz, özenerek mi başladınız sigaraya?
- Ne ihtiyacı canım, kimse ihtiyaç duyarak başlamaz. Küçükken babama özenirdim, sigarasını ağzında unuturdu ve külü uzardı. Ben de o uzayan küle meraklıydım. Çocukluğumun ve öğrenciliğimin geçtiği Amerika'da da arkadaşlarıma özenirdim. Herkes okul tuvaletlerinde içerdi, sen de tuvalete gidip sigara ortaklığı kurmak isterdin; sosyalleşme durumu olurdu. Şimdi içmemek moda ya, o zaman içmek modaydı. (gülüyor)

- Kaç yaşında tam tiryaki oldunuz?
- Üniversite birde. Kendimden 4-5 yaş büyük bir aktör adayına âşık olmuştum. New York'ta bohem bir hayat yaşıyordu; onların havasına katılmak, büyük görünmek, sofistike görünmek için iyiden iyiye alıştım sigaraya, içime çekmeye başladım. 40 yıl oldu.

- Yani 40 yıldır kendinizi zehirliyorsunuz?
- Anlaşılan öyle. Ama daha ölmedim. (gülüyor)

- Sizin baca gibi içtiğinizi, gök gürültüsü gibi de öksürdüğünüzü söylerler. Doğru mu bu, sınıfta bile içermişsiniz?
- Eskiden içerdim sınıfta, sonra bıraktım. Evet, benim hapşırığımla öksürüğüm biraz yüksektir; hapşırığım için annem 'komşu uyandıran' der ama baca gibi deyimini de kabul etmiyorum, geçti o dönemler. Benim asıl bağımlılığım masa başında, yani yazı yazarken... Şöyle söyleyeyim; sabah kalkıp da eline sigara alanlardan değilim; öğlen yemeğinden sonra ilk sigaramı içerim, ondan sonra çok fazla içmem ama ne zaman ki yazı yazmak için masa başına oturuyorum, o zaman elim sürekli gidiyor. Yani masayla sigaranın ilgisi var, bazı insanların da kahveyle, içkiyle vardır...

- Herkes bu yasağın aslında bırakmak isteyenler için iyi bir başlangıç olduğunu düşünüyor. Siz de bırakmayı dener misiniz?
- Bakalım, olabilir. Yasaktan sonra ilk programı yapacağız bu akşam (geçtiğimiz perşembe) kendimi reklam arasında dışarı atamayacağıma göre, göreceğiz.

- Sigarayla ilgili sağlık problemi yaşadınız mı hiç?
- Öksürmenin dışında hayır! Ama cilt kırışıyor diyorlar, göz etrafı kötü görünüyor diyorlar, doğru bütün bunlar.

- Hayatınıza giren erkekler hiç rahatsız olmadı mı?
- Düşünüyorum da sigara içmeyen bir arkadaşım olmadı! Benden çok daha fazla içen kişiler oldu hayatımda ama hiç içmeyen olmadı. Zaten ilk tiryakiliğim de aşk uğruna başladığı için...

- Belki aşk uğruna bırakırsınız?
- Bu yaştan sonra biraz zor! (gülüyor)