Bir erkeğin sadakatsizliği acaba aşkla bağdaşır mı?

Daha birkaç gün öncesine kadar kocama aşıktım. Hatta onunla cehenneme kadar gitmeye bile razıydım. Ama ya şimdi? Beni başka bir kadınla aldattığını öğrendim. O ise beni hâlâ sevdiğini söyledi. Bu ne biçim bir sevgi? Sadakatsizlik aşkla nasıl bağdaşır? (Nur B.)

Her şeyden önce şu soruyu sormak gerekiyor bence: "Sadakatsizlik nerede başlar!" Bu soruya cevap vermeden önce aşk üzerine gelin bir-iki kelam edelim. Bence hayat kimsenin aşkının üzerine kurulu değildir. Şayet öyle olsaydı kimse kimseyi 'boynuzlamazdı!' Ne yazık ki ilk yıllar aşıklarda 'seninle birlikte yaşlanacağım!' hissi vardır. Ama gelin görün ki, aşk, yaşamın bütünü olmayabiliyor.

BİNBİR ÇEŞİT İNSAN VAR
Ama aşıkken unuttuğunuz şey şu: "Bir insanla bir ömrü paylaşıyorsanız araya binbir çeşit insan girer. Ve bu insanlardan herhangi biri ilişkinizi bozup aşkınızı paçavraya çevirir." Bu noktada yazdıklarıma dikkat edin lütfen! O 'binbir çeşit insan!' aslında sizsinizdir. Zaman içinde değişen kişiliğinizdir. Misal; ilk yıllarda yanı başınızda uyuyan adamın horultusu size ninni gibi gelse de, sonraki yıllarınızda yanı başınızdaki kabusunuzdur. O kabus dolu gecelerden sonra da kimse, kimse için cehenneme gitmek istemez. Yalnızca yastığınızı alıp yan odaya gitmek istersiniz. Ve bu küçük şeylerden sonra öyle bir an gelir ki sadakatsizlik çirkin yüzünü gösterir. Şimdi yazımın başında sorduğum soruya dönersek... Bence sadakatsizlik aşkın bittiği yerde başlar! Çünkü sadakatsizlik geçici olmayan bir serüvendir. Size bu son yazdığım şeylerin tersini söyleyenler, ne söylediklerini bilmeyen erkeklerdir. Hatta onlar 'ikiyüzlü erkeklerdir!' Çünkü onlar size şöyle der: "Hayır, hayır! O kadınla olan ilişkim ayaküstü içilen bir kadeh rakı gibiydi!" Bu yüzden de diyorum ki, sadakatsizlik aşkla bağdaşmaz asla.