Evlenemeyen aptal mıdır?

Doğrusunu söylemek gerekirse, günümüzde evlenemeyen kadınların birçoğu aptaldır bence! Peki bu gerçeği nereden mi biliyorum? Ellerinin arasından kayıp giden adamların arkasından 'ağıt yakan!' ve 'kaderlerine küsen!' kadınlardan tabii ki! Hatta bildiğim şeyler bununla da sınırlı değil deyip, şu özlü sözümle tartışmamıza bodoslama dalıyor ve kadınlara diyorum ki; "Bana niçin evlenemediğinizi söyleyin. Size nasıl bir aptal olduğunuzu söyleyeyim!" Şimdi bu özlü sözden esinlenerek ilişkilerinde iktidar olamayan kadınlara soruyorum: "Çok istediğiniz halde neden evlenemediniz?" Biliyorum; bu soru sizin harabeye dönmüş yıkıntı duygularınızı bir anda kamçıladı. Hatta o kamçının acısıyla olsa gerek siz de bana diyorsunuz ki: "Allah'ın cezası herif! Sen geçmişte yaşadığımız ilişkilerimizle ilgili ne biliyorsun ki böyle atıp tutuyorsun?"

HER BİR ŞEYİ BİLİYORUM
Ben de ilişkilerinde 'iktidar kadını!' olamayan o kadıncıklara diyorum ki, 'Atıp tutmuyorum. Her bi şeyinizi biliyorum!' Bu yüzden de şimdi yazacağım şeyleri asla küçümsemenizi istemiyorum. Peki, evlenemeyen kadınlar neden aptaldır? İsterseniz önce şıklara bir göz atalım:
a- Basiretsiz oldukları için!
b- Bahtsız oldukları için!
c- Kader kurbanı oldukları için!
d- Adamlar hıyar çıktıkları için!
e- Akılsız oldukları için!
Bence cevap "E" şıkkı. Bir ilişkide 'akıl siz!' olamayınca, 'akılsız adamlar!' ayağınıza bağ olup, yaşadığınız ilişkinin 'kör aktörü!' oluyorlar. Ondan sonra da bu adamlar sizin özveriniz sayesinde kıçlarını kaldırıp gözlerini açtığında, 'arzu edilen bir kadının kocası oluyorlar!'

MESELE ARZU EDİLMEK
Bence bütün mesele şu: Evlenemeyen kadın, erkeği baştan çıkaran kadın değil, erkeğin başından attığı kadındır! Bu sebepledir ki, evlenemeyen o kadınlara 'aptal!' diyorum. Aptal diyorum çünkü onlar şu gerçeği bilmeliydiler ki; bir erkek tarafından arzu edilen bir kadın, erkeklerin en çok değer verdiği kadındır! Ya da başka bir deyişle; arzu duyulan bir kadın, erkeğin gönlünü yangın yerine çeviren kadındır! Kıssadan hisse diyeceğim şu ki; bütün mesele 'arzu edilmektir!' Bir erkek bir kadına arzu duymayınca, gönlü de o kadından geri duruyor. Ondan sonra da bu kadınlar kendi aptallıklarına doymayıp, gidenin arkasından şöyle söyleniyorlar: "Adam hıyar çıktı! Ne bahtsız bir kadınım ben!" O kadınların bu söylemleri karşısında bendeniz de dellenip onlara şunu söylüyorum: "Siz oturun da kendini erkeğe arzulatan kadınların cinliklerinden biraz da olsa ders alın!"