Depresyona asla girmem!

- Ölmekten korkmadınız mı hiç?
- Ölmekten değil sürünerek ölmekten ve yakınımdakileri süründürmekten korktum.

- Yapmayın, nasıl olur da korkmaz insan?
- Ben güçlü biri olarak yetiştirildim. Başka bir yol bilmiyorum. Başıma ne gelirse gelsin depresyon denen şeye asla giremem, kendime bunu yapamam. Kocama bensizliği, ölümümün acısını yaşatmak istemiyorum. Yatak odamdan çıkamadığım o kötü günlerimde annemin kapı önündeki çaresizliğini, arkadaşımın 12 kemoterapim boyunca kocasını, çocuklarını, işini bırakıp saatlerce hastanede beklemesini, kayınpederimin kederini hatırlıyorum çünkü. Hem kardeşlerim de küçük daha, bana ihtiyaçları var.