S.S.: Gülşah'a çok baktım

- Kimden kıskandınız Hülya Koçyiğit'i? Ediz Hun'dan, Tarık Akan'dan, Cüneyt Arkın'dan?
- S.S.: Hayır! Aktörlerden değil, öyle kompleksim yoktu. Sevgin bölünüyor, ama bunu anlatamazsın kimseye. Ancak kendin biliyorsun bunu ve öyle büyüyorsun. Evlilik de öyle büyüyor. Gülşah'a çok baktım. Ama bunların hepsini severek yaptım.

- Futbolu bıraktınız.
- S.S.: Futbolu da çok erken bıraktım. Hülya'ya bağırmasınlar diye. Ben kötü oynarken: "Hülya! Hülya!" diyordu tribünler. Rahatsızlık duydum: "Bu işin sonu karıma dokunacak," dedim. Bunları ilk kez anlatıyorum. Yıl 1972, 31 yaşımdayım. Fenerbahçe'de oynuyordum. "Ben çekileyim, sen devam et," dedim. Eğer adam gibi adamsan, seviyorsan, inanıyorsan karına, elbette yardım edeceksin. Etmediğin zaman ortak hayat yürümez: "O benden daha az şöhretli olsun, ben onun önüne geçeyim..." böyle şeyler olmaz.

- Fedakârlığı daha çok siz yaptınız o zaman.
- S.S.: Öyle icap ediyordu.

- Sonra zaten film sektörüne girdiniz.
- S.S.: Öncelikle Hülya'ya yakın olmak için. Seks filmleri furyası vardı... Hülya'nın istediği filmlerde oynaması için film işine girdim. "Anlamadığın bir mesleği nasıl yapacaksın? Girme!" dedi bana. Hakikaten çabaladım. 1974 yılında Gülşah Film'i kurdum. Çocuğumuzun adını koyduk, Hülya'nın en güzel filmlerini çektim. Derman, Firar, Kurbağalar... En az 30 tane filmini çekmişimdir Hülya'nın. Hep onun istediği hikâyeleri yaptım. Sevdiğim kadına ancak bu şekilde yardım edebilirdim. Sevgi bir hizmettir.

- Başka bir kadına baktığınız olmadı mı 40 yılda?
- S.S.: Yüzde 100 oldu, ama şöyle söyleyeyim: Hülya'nın yeri çok ayrıdır. Yok, öyle bir şey yapmadım. Yapsam dahi kimse duymazdı bunu. Adamlık da budur. Ama şimdikilere dönüp baktığım zaman, bunları anlatmayı meziyet zannediyorlar. Ahlak çok değişti. Bir insan, bir erkek, herhangi bir kadınla olsa veya olmasa hiç bu söylenir mi?