Çocukluğunuzu hatırlatan beş yetişkin şarkısı

1- Beatles - P.S. I Love You: Üzerinde kocaman Parlophone yazan simsiyah dönen plastik ile ilk tanışmam. Please Please Me albümü. 1963'te yayınlanmış. Ben dinlediğimde 1976 falan herhalde.
2- Michael Jackson - Don't Stop 'Til You Get Enough: Off the Wall albümü 1979'da çıkmış. Plak değil kasedini hatırlıyorum. Kırmızı Maxell, güneşli günler...
3- Billy Joel - You May Be Right: Billy Joel'i hiç sevmedim. Ama bu şarkı hakikaten tam çocukluğumdur. Biri kaydetmiş zamanında kasede...
4- The Gap Band - I Don't Believe You Wanna Get Up and Dance (Oops Upside Your Head): Burada artık 10 yaşında falanım. Nasıl hastayım bu şarkıya belli değil. Bakırköy Sinema 74'ün bulunduğu pasajın bodrum katındaki kasetçiden doldurttuğum ilk karışık kasedin ilk şarkısı. Almaya babamla gitmiştik. Kasetçi abiden acayip utanmıştım. Cool adamlar babalarıyla kasetçiye gider mi ya?
5- Blondie - Call Me: Bunun da tarihi 1980. Şarkı Amerika'da şubatta çıkmış. Ben bunu yazın dinlediğimizi hatırlıyorum. Şarkıyı kimin söylediğini çok sonra lisede öğrendim. Debbie Harry'ye acayip âşık oldum tabii... Garip ama gerçek: Listede hiç Türkçe şarkı yok değil mi? Ben de merak ediyorum ama öyle işte. Hepsi yabancı. Peki sizin listenizde neler var? Yalnız mızıkçılık yok. Harbiden çocukluğunuzu hatırlatmalı. Öyle en sevdikleriniz falan değil... Geçenlerde 'Dinleyince çocukluğumu hatırlatan beş yetişkin şarkısı' listesi yapmamı önerdi bir arkadaşım. "Ama şimdi kim hatırlayacak değil mi?" dedi... Kimileri, 'İnsan yaşı ilerledikçe çocukluğunu daha net hatırlamaya başlar,' der. Öyle mi emin değilim. Bildiğim tek şey benim her zaman bu tip şeyleri saçma bir netlikte, şak diye hatırlamamdır. Listem şöyle: