Kim elini taşın altına sokuyor?

"Türkiye'nin ve siyasetçilerinin 'olmayan' sanat politikalarının, Muhsin Ertuğrul (Sahnesi) örneğinden sonra bozulması üzerine süren ve yerini tiyatroların yöneticileri ve oyuncularının beraber olmadığı zamanlara bıraktığından beri süren, derin bir mücadele bu... Uzun ve kaotik bir süreç. Kimi zaman kendini az seyircili ama kaliteli oyunlara, kalitesiz ama çok seyircilere, kimi zamansa kendini artık kalitesinin ne olup olmadığı tartışılan tiyatro ve seyircilerine taşıdı. Bunda herkesin bir nebze katkısı var. O yüzden de önce doğru üzerinden konuşup doğrunun karşısında oluşan seyirciye, popüler işler yapan tiyatroların oluşturduğu seyici ile -bir doğruyu- bulmak gerekecek sanırım. Tiyatro ve sinema bağımsızdır. Ama televizyon bağımlıdır!"