Taş üstünde taş

Farkındasınızdır. Değişik yazı türleri var. Mesela, öyle seçilen "şöhretli biri" ne, ilkesel eleştiriden ziyade, taş atarak başını büyüten yazı tipleri de var.
Ki çok seviliyor!
Taş özenle hazırlanıp atılıyor. Hem taşı attığınızda sizi de o şöhret dünyasının bir parçası yapıyor. Hem de, ballı börek, karşıdan da size cevap veya taş geldiğinde.
Kişisel hakaret davaları ihtimali dışında, bu tür şeylerin tehlikesi yok.
Bir kurum olarak çeşitli iktidar, güç, tahakküm biçimlerini filan karşısına almıyor.
Polemikçilik ile tetikçilik arasındaki o kaygan zeminde hem "entertain" ediyor; hem de "antrenman" yapıyor.
Zaten hedefini dikkatle seçiyor. Herkese dokanmıyor! Yakın çevrenin haline bakıp da, "Ulan uzaklara taş atmak ayıp o zaman" da demiyor.
İyi bi şiy!

Dipsiz Kuyu, biraz "hıyar" yazı tipine örnek!
Zaman zaman öyle şahsi taşlar da atılmıştır mutlaka, ama sistemli değil.
Burası daha ziyade sistemin kuyularından sistemli taş çıkarma, sistemden kuyulardakilerin başına düşen, atılan taşların, (elbette durduramaz ama), en azından farkında olunması için uğraşma mahalli.
Misal;
Memlekette mutlaka çok sayıda parlak, övülecek banka sahibi, ceosu, müdürü vardır.
Tabii aslında nispeten çok az sayıdadır.
İşte nasıl olsa onlarla ilgili, sayılarıyla orantısız, (maddi) güçleriyle orantılı çok sayıda haber, övgü, güzelleme, köşe köşe mersiye yazısı, onlarla onyüzbin tane "interview" neyin çıkıyordur medyada.
Ne de olsa, reklamı, ilanı, krediyi onlar dağıtıyor.
Değerli olanları ben de selamlarım; ancak Dipsiz Kuyu daha ziyade, sayıları daha daha çok olduğu halde haberleri pek kısıtlı, sesleri pek kısık kalmış çalışanlarla alakalı.
O yüzden "en modern işletmelerin şık köleleri" üstüne epey yazı çıktı burada.
Müdür beyler kızmasınlar! Kızdılar mı? Kızsınlar!