Göz üstünde kaş

"Sayın Umur Talu;
Gazi Üniversitesi'nde lisansüstü Banka Hukuku dersi vermekteyim. Doçentlik, profesörlük tezlerim bankacılık üstüne.
22.11.2007 tarihli 'Kasadaki Vicdan' başlıklı yazınızı master dersimde dersin konusu olarak okuyup tartışmıştık. Bir grup öğrencime yazıda sözünü ettiğiniz vicdani durumla ilgili küçük bir araştırma yaptırdım. Geçen hafta onun sonuçlarını tartıştık. Şunlar:
1. Sizin banka personeli için ifade ettiğiniz 'en modern işletmelerin şık köleleri' olma durumu sigortacılık, ilaç pazarlaması ve benzeri çok sektörde yaşanıyor. (Bugün internette yaptığım aramada bu tür sektörler için de benzeri yazılar yazdığınızı gördüm.) Bankacılıkta ise, deyim yerindeyse 'top' yapıyor.
2. Bankacılık ahlakı esasen pazarlama ahlakı kavramının bir alt kavramı ve Türkiye'de pazarlama ahlakı bir ahlak eğitimi konusu yapılmamış. (Türk bilim çevrelerinde ABD'li pirlerden Kotler' den ilhamla, yeni yeni tartışılıyor.)
3. Pazarlama ahlakı, ahlak eğitimi, terbiyeyle ilgili. Arkadaşlarını ve özellikle 'kendini köleleştirmek', ahlaki değerlerden mahrumiyetin en masum davranışı.
4. Patronlarının, amirlerinin gayri ahlaki, gayri insani baskısına direnemeyen banka çalışanları aslında mazur değil. Yarış içindekiler genellikle en alttakiler değil, ara ve üst yönetim kademesindekiler. Asgari geçim standardı için değil, daha iyi kazanmak için çabalayıp birbirlerine de çelme takabiliyorlar. Sizin deyimizle çoğu 'gönüllü köle' durumunda. Zorunlu olmayan ihtiyaçların köleliği.
5. Sizin 'hedef manyağı haline gelmek' diye nitelediğiniz psikolojikyönetsel baskılar, özelleştirme hazırlıkları nedeniyle değişim geçiren kamu bankalarında da var. Katılım bankalarında, yani özel finans kurumlarında çalışanlar da bu baskıyı hissediyor.
6. Ben ve öğrencilerim, Bankalar Birliği'nin, Katılım Bankaları Birliği'nin bu yazılarınıza ne cevap verdiğini yahut niye sessiz kaldığını merak ediyoruz! Prof. Dr. Ahmet Battal"