Hayatı sanat eseriydi

Hüseyin Bahri Alptekin'i 2007 yılının son günü kaybettik. İyi bir dost, sıradışı bir baba, sadık bir eş, duyarlı bir sanatçıydı... Bana kalırsa o, bugün tedavülden kalkan romantik sanatçı kültünün, hayatını sanatına malzeme yapan, ikisini birleştiren, böylelikle rasyonel olana kafa tutan gerçek bir örneğiydi... Bu kültün yerini alan hijyenik, hesaplı, beyaz gömlekli, çalışkan, ödev yapar gibi sanat yapan, dolayısıyla aslında sanat tarihini çalışan günümüz sanatçısının tersine, o, hayatını kendine has, tutkulu bir şekilde yaşayarak sanatını kurguluyordu. O yüzden ezberimizi bozabiliyordu. Son Venedik Bienali'ndeki Türkiye pavyonuna bir Gürcü lokantası inşa ettiğinde olduğu gibi... Aslında Francesco Bonami'nin deyimiyle o tam bir glomantikti (globalromantik)... Onu en güzel anlatan satırlar onun Deniz Fili Seyahat Acentası etkinlikleri içinde Karadeniz Projesi çerçevesinde kaleme aldığı günlükleridir... Proje, Jules Verne'in romanı İnatçı Keraban üzerine kuruludur. Keraban'ın karşılaştığı aksiliklere eş olarak, proje de rotasından saptırmak isteyen türlü deniz mahlukatlarıyla cebelleşir... Hüseyin Alptekin, gerçek bir entelektüel, duyarlı bir sanatçıydı. Hepimizin başı sağolsun...