Denktaş'la Avrupa'da

Atatürkçü Düşünce Dernekleri Federasyonu ve Ahenk Derneği'nin Stuttgart ve Bregenz'de düzenlediği konferanslara, Rauf Denktaş'la birlikte konuşmacı olarak katıldım. Denktaş'la tam dört gün geçirdik, birlikte 500 kilometre yol yaptık. Yol boyunca 60 yıldır sürdürdüğü Kıbrıs maratonunu konuştuk. Yürekleri Türkiye'de kalan Türklerle buluşup konuştuk. İki şehirde de salonlar doldu. Elini öpmek, onu kucaklamak ve fotoğraf çektirmek için yarışıldı. Öğlen ve akşam yemekleri ise adeta birer aile buluşması gibiydi. Konferanslarda ben, 60 yıl önce Kıbrıs maratonunun startını veren Rauf Denktaş'ın maceralı, hüzünlü ve coşkulu hayatına dair tanıklıklarımı anlattım. Denktaş, "Dedem Kıbrıs'ta Türk bayrağının indirildiği gün ağlamış. 'Gittiler ama geri gelecekler,' derdi. Geldiler," diye sözlerine başladı. Ve, "Biz Türkiye'yle tırnakla et gibiyiz. Ayrılamayız," diye noktaladı. Denktaş, Bregenz Rotary Kulübü'nde bir rotaryenin "Uzlaşmaz görünmekten mutsuz musunuz?" sorusunu tereddütsüz yanıtladı: "Uzlaşmaz olmaktan gurur duyuyorum. Dünya, halkımın Rumlarla eşitliğini kabul edinceye kadar da uzlaşmaz kalacağım." Aslında bu seyahat son dakikada iptal edilebilirdi. Çünkü, bizimle gelecek olan Denktaş'ın eşi Aydın Hanım, Stuttgart'a hareketimizden beş gün önce ameliyat masasına yatmak zorunda kalınca Rauf Denktaş ne yapacağını şaşırdı. Ama karısının ameliyatı başarılı geçince, Kıbrıs maratonuna devam etmeye karar verdi. Hiç sönmeyen heyecanı, inatçılığı, kararlılığı, şakaları ve her zaman gizlemeye çalıştığı duygusallığıyla Rauf Denktaş tam formundaydı. İşte bu dört günün çarpıcı anları ve anekdotları...