Şarkı şarkı Tarkan albümü!

Yine bir Tarkan albümüyle karşı karşıyayız ve yine Tarkan'ın kemerini, ceketini pantolonunu okuyacağız haftalarca. Ben değişik bir şey yapayım şarkılardan bahsedeyim dedim. İlk dinleyişteki notlarımı aktarayım. Metamorfoz, adı gibi Tarkan'ın değişim geçirdiği bir albüm değil. Varsa bile kötüye gidiş var. Albüm klişelerle dolu. İki ya da üç iyi tane şarkı var. Bir tanesi Tarkan'dan beklenmeyen düzeyde sert bir siyasi eleştiri. Ama tabii Tarkan kendi söyleyip arkasında durmadıkça bizimki sadece yorum.

Vay Anam Vay
Açılış parçasını dinlerken yanlışlıkla Britney Spears koydum sandım. Tarkan girince bile anlamadım. Albüm Britney Spears'in son albümü gibi başlıyor. Fark mı? Tabii ki var. Darbukalar ve 'Delisiyim o canına yandığımın' gibi sözler. Ama yine de kötü olduğunu düşünmüyorum... Albümdeki üç iyi parçadan ilki.

Dilli Düdük
"Bekleneni veremedi," klişesi vardır. Tarkan'ın bu şarkıda kullandığı söz ve melodi klişeleri için ben de bu cümleyi kullanabilirim. Satır satır klişe ve art arda bir şey ifade etmeyen, hiçbir hikâyesi olmayan bir şarkı. Dillere düşsün diye yapıldığı belli ama hedefi ıskalıyor.

Arada Bir
50 Cent soslu Justin Timberlake dediğimiz yaşam formu Türkiye'de Kenan Doğulu'dan sonra Tarkan'a da sirayet etmiş durumda. Çakkıdı ile akraba sayılabilecek Arada Bir'i dinlerken "Kenan Doğulu'dan etkilenmiş," diyenler olacak elbet. Ama bu işin piri Los Angeles'taki hip hop prodüktörleridir. Çakkıdı'yı da Ozan ve Kenan kardeşler icat etmedi. Arada bir yıl var yalnız. Ve yine de Arada Bir albümün en beğendiğim üç şarkısından biri.

İstanbul Ağlıyor
Bu Sabah Yağmur Var İstanbul'da'dan 20 yıl kadar sonra şimdi de İstanbul Ağlıyor. Müzik ve altyapılar (bunu tekrar söylemeyeceğim) genel olarak tüm albümde olduğu gibi burada da gayet kaliteli ve özenli görünüyor. Ozan Çolakoğlu yine iyi bir iş çıkarmış, güzel bir balad yaratmış. Ancak yine klişeler var. Şarkı da İstanbul gibi 'ağlıyor'. Tarkan kendi deyimiyle şarkının 'çıkmaz sokaklarında' kayıp ve derbeder olmuş bence. Nakarat kısmı güzel ama...

Bam Teli
Saman alevi, kördüğüm, yana yana tutuşmak, ömür törpüsü, dipsiz kuyu, yar... Ve hepsi aynı şarkıda. Ne olur artık bırakın bunları arkadaşlar ya... Tarkan'ın çevresindekiler, çalışma arkadaşları, dostları ya da her kimseniz, Tarkan'a iyilik yapmıyorsunuz. Çünkü sanırım hiç eleştirmiyorsunuz. Ne yapsa "Aman harika," diyorsunuz. Sonunda ortaya bu klişeler çıkıyor. Koskoca Tarkan'ı yediniz bitirdiniz azar azar.

Gün Gibi
Bir aşk şarkısı daha. Bir balad denemesi daha. Yine klişeler, klişeler...

Hop Hop
Bu şarkıdaki hop hop, "Oynayalım, göbek atalım," değil de "Hemşehrim sen n'aaptın," tarzında bir hop hop... Albümün dikkat çeken birkaç şarkısından biri. Ama yine bir Britney Spears rock yapıyor gibi bir şey olmuş. Nakaratlar elbette gayet alaturka ve Tarkan burada bildik yükselip alçalan vokalini kullanıyor. "Bir kalemde sattınız cümlemizi. Bir elin balda bir elin yağda, bu ne saltanat. Bu gidişe bir kafa tutmak lazım," derseniz bu devirde, nasıl anlaşılacağı bellidir. Bakalım Tarkan hakikaten siyasi bir eleştiri mi yapıyor? Bakalım bir şey söyleyecek mi? Bu şarkının adı, içinde geçen bir cümleden hareketle Çivi Gibi olabilirmiş.

Dedikodu
"Tarkan arabesk söylese nasıl söyler?" diye merak ediyorsanız, işte böyle söyler. Ama sözler ile müziğin uyumunu çözemedim. Bazı yerlerde sanki Sıla'nın Kenan Doğulu ile söylediği şarkıyı andırıyor.

Pare Pare
Benim en beğendiğim şarkı. Hem klasik ve güçlü bir Tarkan şarkısı, hem söz-müzik uyumu çok iyi. Tarkan burada klişe tuzağına düşmemiş. Yaz hit'i vardır. Bu da harika bir kış hit'i olabilir. Belki bu şarkıda gerçekten kendine dair bir hikâye anlattığına ikna edebiliyor bizi, ondan.

Çat Kapı
Hedefi tutturan bir dans şarkısı. Tarkan bir daha asla âşık olmayacağını söylüyor. Ama yine yenik düşüyor. Kendi hayatıyla bir ilgisi var mı bilmiyorum. Yıllardır aynı insana âşık değil mi? Tarkan maalesef sözler konusunda yine 'klişeler bataklığında' boğulmuş. Yana yana küle dönmüş.