Sırada 'Türk sorunu' var

Herkese iyi bayramlar, dileyerek başlayalım... Başbakan Erdoğan ile Genelkurmay Başkanı Org. Büyükanıt, "PKK'yı bitiren iki üst düzey yönetici" olarak tarihe geçme şansını yakaladı.
Eldeki veriler kabaca şöyle:
* Erdoğan-Bush görüşmesi meyvelerini veriyor. PKK, yok edilmese dahi, pasif bir konuma itilecek.
* Kandil'e düzenlenen hava saldırılarına ve kara operasyonlarına AB ya da Rusya gibi odaklardan itiraz gelmiyor.
* Diplomatik faaliyetler sayesinde, Ortadoğu ülkeleri de duruma razı görünüyor.
* Ancak şu sorunun cevabı hala belirsiz: "Peki, PKK'ya karşı Türkiye, ABD'ye ne verecek?" Hükümet ve Genelkurmay paralel hareket ettiğine göre, belli ki bu iki merkez verilecek şeyin (buna ister "taviz" deyin, ister "devletlerarası alışveriş") uygunluğu, kabul edilebilirliği konusunda anlaştı.

Evet, uluslararası ortam açısından temel bir sorun gözükmüyor. Ya devamı?
Asker görevini tamamladıktan sonra "içeride" neler yapılacak? Gelecekten umutsuz Kürt gençlerin bir daha dağa çıkmaması için ekonomiden kültüre, siyasetten hukuka hangi tedbirler alınacak?
Ben bu tedbirlerin de dirençle karşılaşacağını tahmin ediyorum. Gelişmelerden hoşnut olmayacak; normalleşmeyi, barışı, huzuru kendi çıkarlarına ters görecek kesimlere bir göz atalım.
Ana faktör paradır! Terörle mücadele ediyorum diye Ankara milyarlarca dolar harcadı bugüne kadar. Bu para buhar olup uçmadı. Birilerinin cebine girdi. Mesela:
* Silah tüccarları ve onların komisyoncuları iyi kazandı. PKK'nın bitmesi hiç hoşlarına gitmeyecek.
* Türkiye'nin doğusu "mahrumiyet bölgesi" haline geldi. Sivil ve askeri bürokrasi; lojmanıyla, tazminatıyla orada "ek gelir" imkanı buldu. Bazı memurlar, devlet kademelerini daha hızlı tırmanma şansını yakaladı.
* Kimi aşiretler, mensuplarını "korucu" olarak devletin hizmetine sundu. Bunların her biri aylığa bağlandı. PKK yoksa, para da yok.
* Uyuşturucu kaçakçılarını ve onlardan nemalananları da unutmayalım. Kaotik ortamda işlerini pek güzel yürüttüler. İyi para kazandılar.
* "Paradan" başka işin içinde "itibar" meselesi de var elbette: Bazı siyasetçiler ve bürokratlar, terör üzerinden (mesela rakiplerini "başarısızlıkla" suçlayarak) avantaj sağladı.

Başkaları da var... Bunlar doğrudan ya da dolaylı terör ortamından yarar sağlayan kesimler. Kimi sıradan insan, kimi büyük oyuncu...
İşte bu ve benzeri kesimler, terörün bitmesini istemeyecektir. Belki Kuzey Irak'ta yapacakları fazla bir şey olmayacak. Çünkü orada ABD'nin borusu ötüyor.
Ancak içerde, PKK sonrası gündeme gelecek olan "yaraları sarma" seferberliğine taş koymaya çalışacaklar.
Mesela... "PKK'yı bitirme ve Kürt sorununu çözme" başarısının, Başbakan Erdoğan ile Org. Büyükanıt'ın hanesine yazılması hiç işlerine gelmeyecek.
Mesela... "Mahrumiyet bölgesi avantajlarını" terk etmek istemeyecekler.
Velhasıl... Kürt sorununu çözerken, kimi Türklerin yaratacağı sorunları da çözmek gerekecek!