Mutluluk benim için, korkusuzca kocamla yan yana yüzebilmektir

- Sizin için mutluluk nedir?
- Ç.E: Mutluluk benim için önceleri yiyecek ekmeğimizin olması, ailemle kavgasız, gürültüsüz, kimseye muhtaç olmadan, huzurlu bir şekilde yaşamaktı. Şimdi benim için mutluluk, kocamla yüzmek. Yüzmeyi öğrendim, sonsuza açılmak gibi harika bir his.

- Siz Çiğdem Hanım'la birlikte hayatta neyi öğrendiniz?
- T.E: Hayatta her şeyin dışardan bakıldığı gibi olmadığını öğrendim. İnsanın kalbinin iyiliğinin her şeyden daha önemli olduğunu fark ettim. Çiğdem hiçbir zaman mutsuz değil. Olaylara katı yaklaştığını hiç görmedim. Hep espriyle yaklaşır. Sonsuz bir iyimserliği vardır. Evin içinde bazı nesnelere bakmadan onları tanımayı öğrendim. Dolabımdan bir giysiyi alırken, fark ediyorum ki, el yordamıyla bir şeyler yapmaya çok alışmışım. Eşyaların konumunda değişiklikler yapmıyorum. Televizyonun kumandasını aynı yere koymak zorundayım, yoksa Çiğdem bulamaz. Buzdolabındaki zeytinle peynirin yan yana olması şart...
- Ç.E: Zeytin, buzdolabında, üst rafta, soldan ikinci sıradadır. Yanında reçel, onun yanında peynir var. Bir bakıma da iyi oluyor, evde düzen sağlanıyor (gülüyor). Kapıları yarı açık bırakmamayı öğrendi, çünkü çarpabilirim. Sabah çıkarken ışıkları kapatması gerektiğini öğrendi. Geceyle gündüzü ayırt edebiliyorum ama evin ışığı bir süre yandıktan sonra gözler alışıyor. Gözlerinize çok güvendiğiniz için bazı küçük ayrıntılara dikkat edemezsiniz. Oysa ben bu küçük ayrıntılara çok dikkat ediyorum. Mesela karşımdaki kişinin diyabet olduğunu, çay içerken çıkardığı sakarini bardağa koyduğunu sesinden fark ediyorum.
- T.E: Çiğdem'le evlendikten sonra hayata başka bakıyorum. Olaylara fevri yaklaşırdım. Önyargılıydım. Şimdi küçük şeylerin gerçek mutluluk olabileceğini görüyorum.