Teoman'a 41 kere maşallah

Haberi Hürriyet'te gördüm, Teoman 40. yaş gününü geçmişte hayatına giren 40 kadın ile kutlamış.
Konu gün boyu böyle tartışıldı sonra menajerden "Hepsi eski sevgilisi değildi" açıklaması geldi. Bu kutlama kimilerine çok garip gelse bile aslında öğretici birçok yanı var.

Bizde ilişkiler genelde kanlı-bıçaklı ya da selamsız-sabahsız biter. Bir yerlerde karşılaşıldığında kafalar çevrilir, suratlar asılır.
Bu tavrın en büyük sebebi "Yeni sevgili ya da eş ne der" ya da "Çevredekiler ne düşünür" korkusudur.
"Böyle davranmak şart mıdır?" derseniz her ilişki için ayrı bir cevap vermek gerekir ama aksinin garip olduğu hükmüne neye dayanarak karar veriyoruz?

O kutlamaya giden "eski sevgilileri" de kutlamak lazım. Belki biri diğeri yüzünden terk edildi belki biri varken başka biri daha vardı...
O kadınlar belki o gece ilk kez yan yana gelip birbirleriyle konuştular, hatta Teoman'ın dedikodusunu yaptılar.
Belki de asıl suçlunun diğer kadın değil de ilişkisi varken yenisine yelken açmayı tercih eden Teoman olduğuna karar verdiler.

Habere verilen tepkilere bakarsak, Teoman aynı anda tüm eski sevgilileriyle birlikte oldu, oysa bir doğum günü partisinden söz ediyoruz.
Konuyu genelleştirelim.
Kimi erkekler için 40 yaşa 40 sevgili sığdırmak övünülecek ya da imrenilecek bir şey olabilir.
Oysa 40 sevgili demek aynı zamanda derinleşemeyen ilişkiler yaşamak değil midir?
Cümlelerin, mekanların, hayallerin ve şarkıların aynı kaldığı, sadece isimlerin değiştiği böyle bir hayata sizce ne kadar özenilir?

Ne kendim ne de ailemden birinin öyle bir partinin parçası olmasını istemem.
Bunu istemiyor olmak bana ya da bir başkasına insanların namus bekçiliğini yapma ya da onların kişiliklerini yargılama hakkını vermez.
Bu yazının ana fikri de zaten bu...