Plazma TV kuyruğu!

Bir raf almaya gittim. Hayatım kaydı. Her şeyi böyle özetleyebilirim. Evet oradaydım. Gazetelerin manşetlerinde gördüğünüz, bir iPod için kardeşin kardeşi vurduğu etkinliğin ortasında. Olay yerinin hemen kıyısındaki IKEA tesislerinden raf almak amacıyla evden çıktıktan tam iki saat sonra trafiğin içinde beklerken ilk işareti gördüm: Yanımızdaki emniyet şeridinden peş peşe geçen iki arabada mutluluk içinde yedi erkek ve bir adet dev yassı TV (plazma) kutusu. Arabanın nereye gittiğine bakınca IKEA'nın önündeki alanın festival alanı gibi olduğunu gördüm. Ve hayatım kaydı. Levent'ten başlayan trafiğin nedenini de anlamış oldum. Biraz ileride, arabalar yol kenarında park etmiş bekliyor. Yanlış anlamayın otoyol kenarına, emniyet şeridine... İleride malum markanın binasının olduğu yerde (Rock'n Coke ana sahne mübarek) uzun bir kuyruk, kuyruk da denemeyecek bir kalabalık mevcut. Sanki Pink Floyd reunion konseri oluyor ya da Led Zeppelin Londra'da değil burada, birleşecek. Otoyol kenarında emniyet şeridinde arabalar. Kadınlar ve çocuklar bırakılmış, erkekler eve teknoloji getirmek üzere sefere çıkmış. Bariyerlerden atlayarak koşan insanlar endişe içinde kendilerini bekleyen yakınlarına iPod, dizüstü bilgisayar, DVD player ve televizyonlar getiriyor. Eli dolu gelenlerin arabalarında bir sevinç dalgası yayılıyor. Diğerlerinde yas havası hâkim. Dev bir cip, trafiği bölüp kendine ucuz bilgisayara giden kestirme bir yol açmak istiyor. Önce kadın şoför olduğu için millet ayaklanıp küfür etmeye yelteniyor. Sonra, türbanlı bir kadın şoför olduğu için, herhalde bir mağduriyet duygusu falan yarattığından sesler kesiliyor. Cipe 'üzülerek' yol veriyoruz. Mağdure geçiyor.

AİLENİN GÜCÜ
Yan arabadakiler trafikte beklemekten sıkılıp kapıları açıyor, arabaya bir gözcü bırakarak alana koşmaya başlıyorlar. Şaşkın şaşkın bakan yakınlarını "Gel lan, ya gessene olum!" tarzı seslenmelerle yüreklendiriyorlar. Genellikle ailelerin güçlü kuvvetli üyeleriyle bu etkinliğe katıldıklarını gözlemledim. Ailenin gücü lafını burada ete kemiğe bürünmüş halde izleme fırsatı buldum. Bir diğer arabanın içinde aile reisinin az önce koşarak getirdiği iPod shuffle için iki kardeşin kavga etmesini de izledim arada. Discovery Channel gibi: "Yavrular, ileride daha büyük avları parçalarken neler yapabileceklerinin provasını yapıyor. Baba yeni bir dizüstü ya da LCD ekran peşinde ikinci bir sefere çıkıyor. Çocuklarına teknoloji getirmek zorunda..." Az ileride birbirlerine ganimetlerini gösteren vatandaşlar trafiği daha da fazla tıkıyor. Elinde ganimetle dönenler, savaş yorgunu kahraman asker gururuyla yanımızdan geçiyorlar. Hafif bir gülümseme, arabada tatlı bir telaş, heyecanlı bir karşılama... Ancak herkes bu kadar şanslı değil. Arbedede yaralananlar, home theater sistem alacağım diye dizlerini kanatanlar, itiş kakıştan fenalaşanlar var. Yolun devamında, çıkışa yakın bölgelerde ve geçidin altına doğru muhtelif girişimciler az önce yarı fiyatına satın aldıkları malları kuyrukta bekleyenlere sokuşturup, eve ekmekle dönemeyecek vatandaşa dev hizmette bulunuyorlar. Zaten izdihamı yaratanların çoğunun ucuza mal kapatıp pahalıya satmak (buna ticaret de diyoruz) niyetinde oldukları dile getiriliyor. Sonuç mu? 1) Benim gözlerimle gördüğüm, bu parasızlığa, bu plazma TV hırsının sonu: Kriz. 2) Burası Rock'n Coke'tan daha eğlenceli ve hareketli. İlgililerin seneye festival alanına yeni etkinlikler bulmaları için fırsattır. 3) Şirketi suçlayanlar, şikâyet edenler var. Varsa kusuru kesin cezayı, ayrı. Peki ama ucuz televizyon almak için birbirini dövenlerin hiç mi kabahati yok? 4) IKEA'da raf maf yok. Ne sorarsanız iki hafta sonra gel diyorlar.