Galip takım bozulmaz

Tayyip Erdoğan 22 Temmuz seçimlerinde kendisine yüzde 47 oy getiren takımını hemen hemen olduğu gibi korudu.
Futbolda teknik direktörlerin uyguladığına benzer bir taktik uyguladı ve kazanan, birbirinin dilini anlayan takımını bozmadı.
Kabinede üçte bir yenilenme var görünüyor ama Abdullah Gül, Abdüllatif Şener ve Ali Coşkun'u hesaba katarsak yeni katılımın çok fazla yüksek olmadığını görüyoruz.
Kabinede Cemil Çiçek, Nazım Ekren ve Hayati Yazıcı'nın özel bir yeri olduğu hemen anlaşılıyor.
Nazım Ekren'in ekonomide koordinator bakan olarak tecrübesiz Mehmet Şimşek'le birlikte yeniden yapılanmayı organize etmesi hesaplanıyor.
Burada Mehmet Ali Şahin'in Adalet, Beşir Atalay'ın İçişleri Bakanlığı görevlerine getirilmesi dikkat çekici.
Çiçek'in reformlar konusundaki tavrı liberal kesimlerin tepkisini çekiyordu. Başbakan hem Çiçek'i onore etti, hem de Adalet Bakanlığı'na geniş kesimleri memnun edecek bir isim getirmiş oldu.
Cemil Çiçek böylece en uzun süre bakanlık yapan isimlerden biri olarak tarihe geçmeye hak kazandı.
Teşkilatın sevdiği isim Faruk Çelik bakanlıkla ödüllendirilirken, soldan gelen Ertuğrul Günay'ın da listeye alınmasıyla "toplumun her kesimine açığız" mesajı verilmek istendiği görüldü.
Dışişleri Bakanlığı beklendiği gibi, Türkiye siyasetinin geleceğinde daha önemli roller oynaması için hazırlanan Ali Babacan'a emanet edildi.
Avrupa Birliği ile müzakereci bakan kimliği de ona verilerek bu sürece verilen önem ortaya konuldu.
Bu dönemde hem iki koltuğun gücünü, hem başbakanla cumhurbaşkanının desteğini almış Babacan'ın bu sürece yeni bir ivme kazandırmasını beklemeliyiz.
Binali Yıldırım, Mehdi Eker, Recep Akdağ, Hüseyin Çelik gerek icraatları, gerekse seçim bölgelerindeki başarılarıyla kabinede yer almayı hak etmiş isimlerdi zaten.
Hilmi Güler enerji dağıtım ve nükleer santral konularının önemi nedeniyle yerinde tutulurken, küresel ısınmanın yarattığı sorunların çözümü ise Veysel Eroğlu'na havale edildi.